ଜ୍ୟୋତି ମଧ୍ୟରୁ ଏକ ପରମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟମୟୀ, ଦିବ୍ୟ ନାରୀମୂର୍ତ୍ତି ପ୍ରକଟ ହେଲେ । ଦେବତାମାନେ ନିଜ ନିଜର ରତ୍ନ ଆଭୂଷଣ ଓ ଆୟୁଧ ତାଙ୍କୁ ଦେଲେ । ସେହି ସବୁ ରତ୍ନ ଆଭୂଷଣ ଓ ଆୟୁଧରେ ସଜ୍ଜିତା ହୋଇ ସେ ଯାଇ ମହିଷାସୁରକୁ ଯୁଦ୍ଧ ଆହ୍ୱାନ ଦେଲେ । ଚଣ୍ଡ, ମୁଣ୍ଡ, ଶୁମ୍ଭ, ନିଶୁମ୍ଭ, ରକ୍ତବୀର୍ଯ୍ୟ ଆଦି ଅସୁରମାନେ ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିହତ ହେଲେ । ତାହା ଜାଣି ମହିଷାସୁର କ୍ରୁଦ୍ଧ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କରିବାକୁ ପହଞ୍ଚିଲା । ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟରେ ସେ ମୋହିତ ହୋଇଗଲା । ତହୁଁ ଦେବୀ ମହିଷାସୁରକୁ ତ୍ରିଶୂଳ ଦ୍ୱାରା ବଧ କଲେ । ମହିଷାସୁରକୁ ମର୍ଦ୍ଦନ କରିଥିବାରୁ ସେହିଦିନୁ ତାଙ୍କର ନାଆଁ ହେଲା ମହିଷମର୍ଦ୍ଦିନୀ ।
ତତ୍ପରେ ଦେବଗଣଙ୍କୁ ସେହି ସିଂହବାହିନୀ ଦେବୀ କହିଲେ, ଆଜିଠାରୁ ଯେଉଁ ଯୋଦ୍ଧା ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭରୁ ମୋହର ଏହି ମହିଷମର୍ଦ୍ଦିନୀ ଦୁର୍ଗା ସ୍ୱରୂକୁ ପୂଜା କରି ମୋର ଶରଣାଗତ ହେବ, ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହେବ ।
ଏହି ମହିଷମର୍ଦ୍ଦିନୀ ମା’ ଦୁର୍ଗାଙ୍କୁ ସର୍ବମଙ୍ଗଳଦାୟିନୀ, ସର୍ବସିଦ୍ଧିଦାତ୍ରୀ, ଶରଣାଗତତାରିଣୀ, ଆଦି ରୂରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ‘ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଚଣ୍ଡୀ’ରେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣିପାତ କରି କୁହାଯାଇଛି-
ସର୍ବମଙ୍ଗଳମାଙ୍ଗଲ୍ୟେ! ଶିବେ! ସର୍ବାର୍ଥସାଧିକେ ।
ଶରଣ୍ୟେ ତ୍ର୍ୟମ୍ବକେ! ଗୌରି! ନାରାୟଣି! ନମୋଽସ୍ତୁ ତେ ।
 |
 |
 |
 |
|
|
|
୨୪ . ଆମ ଦେବଦେବୀ