ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଅମ୍ବବତୀ ନାମେ ଆତ୍ମାର ସଖୀ,
ସେ ଯାଇଂ ପଚାରଇ ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖୀ,
ବାଳୁତ ତରୁଣୀ କାମେ ଦୁଃଖିତ,
ମୋତେ କିମ୍ପାଇଂ ନ କହୁ ସଘାଂତ
ମୁଂ ତୋର ବିଶ୍ୱାସ,
ନିରତେ ସେବା କରୁଥାଇଂ ପାସ ।୯।
କେବଣ ବେଦନା ମୋତେ ନ କହୁ,
କିମ୍ପାଇଂ ୟେତେ ଦୁଃଖେ ଦିନ ନେଉ,
ତୋହ ଘେନି ସବୁ ମୋର ସମ୍ପଦ,
ମୋତେ ଅନ୍ତର କରୁଥାଉ ଚାନ୍ଦ ।
ଦୁଇକର ଧରି,
ଆଶ୍ୱାସି ବସାଇଲା କୋଳକରି ।୧୦।
ସଖୀକି ଦେଖିଣ କୋପେ ଦୁଃଖିତ,
କି କରିବି ମୋତେ କହ ସଘାଂତ,
ତୋହ ନଥିଲା ଘେନି ମୋର ସଖୀ,
ମୋ ବେଦନା କି ନ ଜାଣୁ ସଖି !
ତୁମ୍ଭେ ଗୁଣମଣି,
ଜୀବନ ରଖ ମୋ ପ୍ରାଣମିତଣି !୧୧।
ସମସ୍ତ ଦାସୀମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚାଇଂ
ଅମ୍ବବତୀକି କହନ୍ତି ମଣାଇଂ୧୦
୧୦ । ମଣାଇଂ = ବୁଝାଇ ।
