ପୃଷ୍ଠା:Chata Ichhabati.pdf/୫୫

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
(୫୩)

ୟେମନ୍ତେଣ ରାୟେ ସବୁ ମଣାଈ୧୮ କ‌ହିଲେ ।
ଦଣ୍ଡପାଟ୧୯ ମନ ଠାବ ଠାବକୁ ପେଶିଲେ ହେ ।।୨୪।।
ନାନା ସାମଗ୍ରୀ ଯେ ନାନା ସମ୍ଭାର ଯେ ମାନ ।
ବିଭା ସମାପତ ଯାୟେଂ ଖଟିବ ପ୍ରମାଣ ହେ ।।୨୫।।
ଆମ୍ଭ ଲଜ୍ଜାସର୍ମ ୨୦ ସିନା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ।
ଯେମନ୍ତେ ବିଭା ଉତ୍ସବ ହୁଅଈ ସମ୍ଭାର ହେ ।।୨୬।।
ୟେମନ୍ତ ବୋଲିଣ ପାତ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀକିଂ କହିଲେ ।
ଶଙ୍ଖ ମହୁରୀ କାହାଳୀ ଦମାହିଂ ୨୧ ବାଜିଲେ ୨୨ହେ ।।୨୭।।
ଢୋଲ ଯେ ଟମକ ସେ ବାଜଇ ବଜ୍ରବାଣ ।
ମର୍ଦ୍ଦଳ କଂସାଳ ଢ଼ାଳ ବାଦ୍ୟ ଗରୁ ଟାଣ ହେ ।।୨୮।।
ଶୁଭଲଗ୍ନ ଦେଖିଣ୨୩ ସେ ଦିନ ଯେ ଖୋଜିଲେ ।
ପାତ ଜଉତିଷ ଭଟ୍ଟ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଖୋଜିଲେ ୧ହ ।।୨୯।।
ବିଭା ଦିନେ ଥାଈଂଣ ମଙ୍ଗଳ ବିଧି କଲେ ।
ଅମୃତ ଯୋଗାଡ଼ମାନ ସମସ୍ତହିଂ ଦେଲେ ।।୩୦।।
ଦିବ୍ୟ କନ୍ୟାମାନ ଯେ କୁସୁମ ଗନ୍ଧ ଘେନି
ବରକନ୍ୟା ଦୁ‌ହିଁକି ମଙ୍ଗୁଳନ୍ତି ୨୪ କାମେନୀ ହେ ।।୩୧।।


୧୮। ମଣାଈ = ବୁଝାଇ ।

୧୯। ଦଣ୍ଡପାଟ - ସୈନ୍ୟ ବିଭାଗର ଉଚ୍ଚପଦାଧିକାରୀ ।

୨୦। ଲଜ୍ଜା ସର୍ମ = ଲାଜ ଓ ଶରମ । ଶରମ ଶବ୍ଦ ଯାବନିକ ବୋଲି ଓଡ଼ିଆ ଅଭିଧାନକାରମାନେ ମତ ଦିଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଗ୍ରାମ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଶେଷ ପ୍ରଚଳନ ଦେଖାଯାଏ ।

୨୧। 'ଦମା' ଶବ୍ଦ ଏଠାରେ ଦମାଲୁ (ନାଗରା) ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ।

୨୨। ବାଇଲେ (ପୋଥିପାଠ) । ୨୩ । ଖୋଜିଣ (ପୋଥିପାଠ) ।

୨୪ | ମଙ୍ଗଳନ୍ତି (ପୋଥିପାଠ) ।