ଗୋଟିଏ ବ୍ରାହ୍ମଣଟିଏ, ଦୁଆର ଓଲାଉ୨ କଲରା ମଞ୍ଜିଟିଏ ପାଇଲା । ତାକୁ ପନ୍ଦାରମୂଳେ ଗୋଟିଏ ଗାଡ଼ ଖୋଳି ଲଗାଇ ଦେଲା, କହିଲା କାଲିକି ଯେବେ ଉଠିଥିବୁ ତ ଉଠିଥିବୁ ନଇଲେ ମାମୁଁ ଘର କଟୁରୀ ଆଣି ହାଣିବି । ସତକୁ ସତ ତହିଁ ଆରଦିନ ଗୋଟିଏ ଗଜା ହେଲା, ସେ ଦିନ କହିଲା, କାଲିକି ଯେବେ ଚାରି୨ ପତ୍ର ହୋଇଥିବୁ ତ ହୋଇଥିବ, ନଇଲେ ମାମୁଁ ଘର କଟୁରୀରେ ହାଣିବି । ୟା'ର ସେହିପରି ଚାରିଟି ପତ୍ର ହେଲା । ସବୁଦିନେ ଏହିପରି କହି୨ ସେ କଲରାଗଛରେ ଗୋଟିଏ କସି ଧଇଲା । କସିଟି ପାକଳ ହେଲା, ଲାଲ ଟହ ଟହ ହୋଇ ପାଚିଲା । ଗୋଟିଏ କାଉ ଆସି କହିଲା, ହେ କଲୁରି ବେଣ୍ଟ ମୁଁ ତତେ ଖା'ନ୍ତି । କଲୁରିବେଣ୍ଟ କହିଲା ତୁ ଥଣ୍ଟ ଧୋଇ ଆ ଯାଇକି ମତେ ଖାଇବକୁ । କାଉ କୁଁଅ ପାଖକୁ ଗଲା, କହିଲା -
ଦେ କୂଅ ଦେ ପାଣି, ଧୂଅଇ ଥଣ୍ଟ
ଧାଇ ଧାଇଁ ଖାଏଁ କଲୁରିବେଣ୍ଟ ।
କୂଅ କହିଲା ଯା କୁମ୍ଭାରଘରକୁ କଳଶ ଆଣିବୁ କି ପାଣି କାଢ଼ିବୁ । କାଉ କୁମ୍ଭାର ଘରକୁ ଗଲା କହିଲା-
ଦେ କୁମ୍ଭାର କଳଶ ଗୋଟି
କାଢ଼ଇଁ ପାଣି ଧୂଅଇ ଥଣ୍ଟ
ଧାଇଁ ଧାଇଁ ଖାଏ କଲୁରିବେଣ୍ଟ ।
କୁମ୍ଭାର କହିଲା, ଯା ବିଲରୁ ମାଟି ଆଣିବୁ କି କଳଶ ଗଢ଼ିଦେବି । କାଉ ବିଲକୁ ଗଲା, କହିଲା-
