ପୃଷ୍ଠା:Bichitra Ramayana or Bisi Ramalila (Biswanath Khuntia).pdf/୨୦

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ

ସଢର ହୋଇଛି । କବି ପ୍ରହସ୍କଜ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶୋକର ଶେଷ ପଲୀରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଏ ଶ୍ରାରମଙ୍କ ଲେଧୈନ କରିଛନ୍ତି । “ଶ୍ରୀମ - ଗୁମାମୁନ - ସ୍ତରୁଲେ । ଭଗୀରଥଘନ୍ତୁସୁଢା ସମେଢେ । ଜବରୀହଂ ସୁଧ ସୁକନ୍ତୁ ସରଗ ଶୋଭକ କାବ୍ୟର୍ଥ । ହରେ ପ୍ରମୋଦୀୟ ଧୀୟମାନେ । କାବ୍ୟ ଶୁଭେ ସ୍ୱଘବଦସ୍ୟେ । ଜଗୀମ ବୈକୁଣୁପଦାଗେହି -- । ନାମ୍ ପସେ। ଦଶମେ ସର୍ତା”” A କବିଚନ୍ଦ୍ର ପୀଭାମ୍ବର ମିଶ୍ର ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶ୍ରଭାବ୍ଦୀର ଉତ୍ସର୍ଭ ରେ ‘ଶ୍ରୀରମବରୁବଲୀ ନାମକ ଖଣି ଏ ଗମକାବ୍ୟ ଲେଖି ଥିବାର ଶୁଣାଯାଏ କିନ୍ତୁ ଅଦ୍ୟାପି ଜାହୀ ‘ଆଲେଚକ ମାନଙ୍କର ହସ୍ତଗତ ହେଇନାହଁ । । ଗୀତଗୋବହର ଅବଲମ୍ବନରେ ଅଭିନବର୍ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ପ୍ରଭୃତି କେତେ ଖ କାବ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ ପୁରୁ ଲେଖା ଯାଇଥୁଲ । ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶଭାବ୍ଦୀର । ଦି ଗୟାଭ ର କବଶିକ ରୀତସୀତାବଲ୍ଲଭମ’ ଶୀର୍ଷକ ରାମଲାମକ ଖଣ୍ଡ ଏ ଗାଁଇ କାବ୍ୟ ରଚନା କରିଛନ୍ତ ! ‘ଗୀଜସୌଜୀବଳ୍ପଭମ୍' କାତ୍ୟ୫ ଅବକଳ ଗୀତଗୋବିନ୍ଦର ଗୁୟାରେ ଲଖିତ ହୋଇଛୁ । କବି ଶିତଳ ପୁସ୍ତକର ଆରମ୍ଭରେ ଲେଖିଛନ୍ତୁ -- ଯେ ମାଢି ପିଭରେ ସମସ୍ତଜଗଭ୍ୟ ମୋ ସ୍ରୋତ ଶମ୍ ମୁଁ ଦୀ। ଯାହ୍ୟା ଭୁଜଙ୍ଗ ମହାର୍ଘ ଭବବଂ ଯାହ୍ୟା ସ୍ଥିର ରୋଚଢେ । ଯାହ୍ୟା ମୋକ୍ଷ ସୁଖ୍ୟ ସୟେ କୃତକଂ ସିଦ୍ଧ ଯୟୋ ଲୀତେ