ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ତା' କୁନ୍ତ ପ୍ରହାରେ ଜୀବନ ନ ଯିବ
ହେଉଥିବି କଲବଲ ।
ମୋହ ରକ୍ଷାପାଇଁ ବିକଳ ମୋ ପୁଏ
ମୁଖେ ଦେଉଥିବେ ଜଳ ।
ଏ କଥା ସୁମରି ସୁମରି ମୋ' ତନୁ
ହୋଇ ଆସିଲାଣି କ୍ଷୀଣ,
ଚିନ୍ତା-ଜ୍ୱର ମୋତେ ଘୋଟି ଆସିଲାଣି
ରହିବ କି ଚିରଦିନ ?
ଆହାରେ ଦଇବ ଏହି କଷ୍ଟ ଦଶା
ଲେଖିଅଛୁ କି ମୋ ଭାଲେ,
ପଥର ବର୍ଷଣ ହେବ କି ଅକାଳେ
ମଲ୍ଲିକା କୁସୁମମାଳେ ।
ସୁଖ ସ୍ୱପ୍ନ
ଧନ୍ୟରେ ସ୍ୱପନ ଧନ୍ୟ ତୋ' ମହିମା
ଶକ୍ତିମତ୍ତା ତୋର ଧନ୍ୟ,
ବିଧାତା ଶକ୍ତିକି ବଳି ନ କରୁ କି
ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମ ସାଧନ ?
ଦୂରସ୍ଥ ବନ୍ଧୁର ଦରଶନ ପାଇଁ
ବ୍ୟାକୁଳିତ ହୁଏ ମନ,
ଶତ ଶତ କ୍ରୋଶ ଗମନ ନ କଲେ
ନ ମିଳଇ ଦରଶନ ।
ନିମିଷେ ମଧ୍ୟରେ ସେ ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁର
ସଂଗେ କରି ସମାଗମ,
ଦେଉ ଯେଉଁ ସୁଖ, ଏ ବିଶ୍ୱ ମଧ୍ୟରେ
କେଉଁ ସୁଖ ତା'ର ସମ ?