ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଗୁହାରିଲେ ଦୁଃଖ ନୃପତି ଆଗରେ,
ତଡ଼ି ଦେଉଛନ୍ତି ଛାମୁରୁ ରାଗରେ,
ନୁହେଁ ତାଙ୍କ ଦୋଷ, ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ ସେ
ଆମ୍ଭର କଥିତ ବଚନ ।।
ବିଦେଶୀ ସଦସ୍ୟ 'ଛନ୍ତି ନିକଟରେ,
କହି ଦେଉଛନ୍ତି ଶ୍ରବଣପଟରେ;
ହସୁଛନ୍ତି ବୋଲି ବୁଝାଉଅଛନ୍ତି
କରୁଅଛୁଁ ଯେତେ ରୋଦନ ।।
ପରଦେଶୁ ଆସି ପରଦେଶବାସୀ,
ଦେଉଛନ୍ତି ଆମ୍ଭ ଅନ୍ନଜଳ ଗ୍ରାସି;
ଭକୁଆ ପରାଏ ଭକ ଭକ ଚାହିଁ-
ରହିଅଛୁଁ ତାଙ୍କ ବଦନ ।।
ଭାରତୀ - ଭାବନା
ତୁମ୍ଭର କଥାରେ ମଧୁର ରହିଲା
କରିନେଲ ହୃଦ କଳଣା,
ତୁମ୍ଭ ବଦନରୁ କଥା ନ ସ୍ଫୁରିଲେ
ସବୁଯାକ ହେଲା ଅଲଣା;
ଗୋପେନ୍ଦ୍ର, ନିଜ ବାସ ବିଷ ମଣିଁଲୁ
ମନ୍ତରେ ମୋହିଲ ତନ୍ତରେ ତୁମ୍ଭର
ମହତ-କଉଡ଼ି ଗଣିଲୁଁ ।
ଆମ୍ଭ କ୍ଷୀର ସର ଲବଣୀରେ ପୁଷ୍ଟ
ବଳକୁ ତୁମ୍ଭର ଅନାଇ,
ଭୟ ଲଭି ସିନା ଜାରମଣି ବୀରେ,
କରି ନ ପାରିଲେ ଲଢ଼ାଇ,
ଗୋପେନ୍ଦ୍ର, ଯେ କଥା କହିଥିଲ ଯାଇ,
ଜୟ ଗର୍ବେ ମାତି କେଉଁ କଥା କଲ
ପୂର୍ବ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁଯାୟୀ ।
