ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ତୁମ୍ଭର ଆଗରେ ତୁମ୍ଭର ପରାଏ
ମୂଷଳମାନ ଥିଲେ ଆସି,
କୋପନ ସ୍ୱଭାବ ହେଲେହେଁ ଆମ୍ଭର
ସମସ୍ତ ଥିଲେ ନାହିଁ ଗ୍ରାସି;
କରି ସେ, ନ ଥିଲେ ବସନ ହରଣ,
ଦୁରୁପଦ ସୁତା ଚିନ୍ତି କାର ପାଶ
କରି ନଥିଲେ ସେ ପ୍ରେରଣ ।
ଅନ୍ନର ମହିମା
ଯାହାକୁ ଯା' ଅନ୍ନ ସେ ତା' କରେ ଭକ୍ଷଣ
ଅନ୍ନ ବିନା ନ ହୁଏ ଶରୀର ରକ୍ଷଣ
ଅନ୍ନ ଏକା ଅଟଇ ବିଶ୍ୱ ମୂଳାଧାର
ଏକ ବାକ୍ୟେ ସମସ୍ତେ ଗାଅ ହେ ଅନ୍ନର
ଜୟକାର ହେ ।।
ଅନ୍ନ ଘେନି ଜ୍ଞାନ ଯେ ଅନ୍ନ ଘେନି ଧ୍ୟାନ
ଅନ୍ନ ଘେନି ମହତ୍ତ୍ୱ ଅନ୍ନ ଘେନି ମାନ
ବିଦ୍ୟା ବୁଦ୍ଧି ଅନ୍ନରେ ଅନ୍ନରେ ବିଜ୍ଞାନ
ଅନ୍ନ ନାହିଁ ଯହିଁରେ ମହୀରେ ସେ ଏକା
ମରୁସ୍ଥାନ ହେ ।।
କୃଷକର ଆତ୍ମକଥା
ଚଷା କହେ ଖେଳି ମୁଁ ନ ଜାଣଇ ପଶା
ତହିଁ ପାଇଁ କେତେ ବା ଶୁଣେ ଲୋକହସା
ପଶା ଖେଳି ଯା' ହେଲା ପାଣ୍ଡବଙ୍କ ଦଶା
ସେହି କଥା ସୁମରି ନ ମରି ଉଡ଼ି ମୋ
ଯାଏ ହଂସା ହେ ।।
