ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ରତୀଶ ଶାମ୍ବ ଗଦ ସାତ୍ୟକି ବୀର
ରଭସ ଧନୁ ଧରି ହେଲେ ବାହାର,
ରଜା ତ ଉଗ୍ରସେନ କଂସ-ପିଅର
ରଚିଲେ ଆଜ୍ଞା ବେଗେ କର ସମର ହେ ।
ରଥୀ ପଦାତି ସାଜି ସେନା ଅପାର
ରସା କମ୍ପାଇ ଗତି କଲେ ପ୍ରଖର,
ରଥାଙ୍ଗ-ପାଣି ଘେନି ଅସଂଖ୍ୟ ବୀର
ରକତପୁରେ ଉପନୀତ ସତ୍ୱର ଯେ ।
ଇନ୍ଦୁମତୀ
(ପୂର୍ବଭାଗ: ରାଗ-ବଙ୍ଗଳାଶ୍ରୀ)
ଜଣେ ଜଣେ ହୋଇ ସଭାଗତ ହେଲେ
କ୍ରମେ ସର୍ବ ନରପତି,
ସନ୍ଧ୍ୟାଦେବୀ କୋଳେ ଉଇଁ ଆସିଲେ କି
ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ତାରକାପଂକ୍ତି ।
ବସିଲେ ତହିଁରେ ଅତି ମନୋହର
ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣମୟ ସିଂହାସନେ,
ଆଚମ୍ବିତେ ଅବା କମଳ ସକଳ
ଫୁଟିଗଲେ ପଦ୍ମବନେ ।
ତହିଁ ମଧ୍ୟେ ବିଜେ କୋଶଳ ନୃପତି
ସୁତ ଅଜ ଯୁବରାଜ,
ସୁରବୃନ୍ଦ ସଙ୍ଗେ ମହୀକି ଆଗତ
ହେଲେ କି ସେ ଦେବରାଜ ।
ଅବା ଅକମ୍ପିତ ସ୍ୱଚ୍ଛ ନୀର ଫୁଲ୍ଲ
କୁମୁଦଶୋଭିତ ସରେ,
ବାଳାର୍କମଣ୍ଡଳ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଆସି
ପଡ଼ିଗଲା ତରତରେ ।
| ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର ୫୩ |