ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଥାଉ ଅନ୍ୟ କଥା ହୁଏ ଯଦି ତାର
ପ୍ରୀତି ପାଇଁ ପ୍ରୟୋଜନ,
କୁଣ୍ଠିତ ନ ହେବି କଦାପି ଜୀବନ
କରିବାକୁ ବିସର୍ଜନ ।
ଏ ରୂପେ କୀଚକ ଗଢେ଼ ମନେ ମନେ
ଆଶାର ଅମରାବତୀ
ନ ଭାବଇ ତିଳେ ପତଙ୍ଗ-ଦଉଡ଼
ହେଉଛି ପାବକ ପ୍ରତି ।
କୀଚକ ବଧ
(ଚତୁର୍ଥ ସର୍ଗ)
ଦ୍ରୌପଦି ଯାଇ ରାଣୀ ଭାଇ ସମ୍ମୁଖେ,
ଚଷକ ଥୋଇଦେଇ ବିନତ ମୁଖେ ।
ପଛକୁ ବଢ଼ାଇଲେ ଚାରୁଚରଣ,
ଦେଖି ଅଥୟ ହେଲା କୀଚକ ମନ ।
ଆସନୁ ଉଠି ବୋଲେ, 'ରହ ସଙ୍ଗିନୀ !
କୃପାରେ ନେଉ କିନା ଦାସକୁ କିଣି ।
ସେ ରୀତି ଚାହିଁ ସତୀ ଅତି ଚଞ୍ଚଳ,
ଚାଲିଲେ ବେଗ ବେଗ ଧରି ଅଞ୍ଚଳ ।
କୀଚକ ଭାବିଥିଲା ଭାବିନୀ ମୁଖ,
ଦେଖି ହରିବି ଆଜ ଆଜନ୍ମ ଦୁଃଖ ।
ବିଦ୍ୟୁତ୍ ପରି ଦୃଶ୍ୟ ହେଲା ବଦନ,
ସେ ଆଶା-ଶିରେ ହେଲା ବଜ୍ରପତନ ।
ମାଗିବାପାଇଁ ପୁଣି ଆଶା-ଜୀବନ,
କୀଚକ କଲା କୃଷ୍ଣା ପଛେ ଧାବନ ।
ଦ୍ରୌପଦୀ ଦ୍ରୁତ ପଦେ ଧାଆଁନ୍ତି ଆଗ,
ମୃଗୀ ପଳାଏ ଯେହ୍ନେ ଦେଖିଲେ ବାଘ ।
ପଛକୁ ଉଡେ଼ ବାମା ଅଞ୍ଚଳ-ବୀଚି,
ମୁକ୍ତ କୁନ୍ତଳ ପୃଷ୍ଠେ ହୁଅଇ ବିଛି ।