ପୃଷ୍ଠା:Aama Gangadhara.pdf/୮୮

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ସୁନ୍ଦରୀର କର ପଲ୍ଲବ ମାଧୁରୀ
ବାରମ୍ବାର ସ୍ମରି ସ୍ମରି,
ଫୁଲ ଶୁଙ୍ଘି ଶୁଙ୍ଘି ଅପୂର୍ବ ଆମୋଦେ
ପରାଣକୁ ଦେଲେ ଭରି ।

ଆମୋଦ-ହ୍ରଦରେ ଆଶା-ବୀଚି ଉଠି
ବାହାରି ହୃଦୟ ଧାର,
ବହିଗଲା, ଲଭି ବାମା-ନବ-ପ୍ରୀତି
ଲକ୍ଷଣ-ସ୍ମୃତି ଆସାର !

ଯୋଷା ଥିଲା ଶୋଭା ରତ୍ନାକର, ତାର
ସାରଲ୍ୟ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଗଗନ,
ନୃପତି-ଆଷାଢ଼ ଆଗମନ ଚାହିଁ
ଢାଙ୍କିଥିଲା ଲଜ୍ଜା ଘନ ।

ଅପାଙ୍ଗ ଦର୍ଶନ କ୍ଷଣପ୍ରଭା ତହିଁ
ନୃତ୍ୟ କରି ବାରମ୍ବାର,
ନାଶ କରିଥିଲା ନୃପ-ଚିତ୍ତ-ଦେଶ-
ନଇରାଶ୍ୟ ଅନ୍ଧକାର ।

ରାଜା-ହୃଦ-ଧାର ଚଳିଲା ଚଞ୍ଚଳ
ସେହି ରତ୍ନାକର ଲକ୍ଷେ,
ପଥ ଖୋଜି ଖୋଜି ବିବାହ ନିୟମ
ନିବିଡ଼-କାନନ-ବକ୍ଷେ ।

ଦେଖିଲା ନିକଟେ ବାମା-ସଖୀ-ଦ୍ୱୟ
ହୋଇ ତାର ଅନୁକୂଳ,
ସଙ୍ଗମ-ସରଣୀ ଛାଡ଼ି ଦେଇଛନ୍ତି
ଦୁହେଁ ହୋଇ ଦୁଇ କୂଳ ।

୧୪ . ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର