ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ପ୍ରଣୟବଲ୍ଲରୀ
(ଷଷ୍ଠ ସର୍ଗ - ପ୍ରଣୟ ଫଳ)
ଅଙ୍ଗୁରୀୟ ପାଇ ନରେଶ ରହିଲେ
ଜୀବନେ ଜନ୍ମିଲା କ୍ଲେଶ,
ରାଜ୍ୟ-କାର୍ଯ୍ୟେ ଅବା ଆମୋଦେ ପ୍ରମୋଦେ
ମନ ନ ଲାଗିଲା ଲେଶ ।
ଯହିଁ ଥିଲେ ତହିଁ ଶୁଣନ୍ତି ଯେସନେ
ଜଗତ କରୁଛି ଗାନ,
ସହଧର୍ମିଣୀକି ଦୁଷ୍ମନ୍ତ ନରେଶ
ଦେଲେ ଘୋର ଅପମାନ ।
ରାଜସିଂହାସନେ ବସିଲେ ଯେସନେ
କହେ ରାଜ ସିଂହାସନ,
ସହଧର୍ମିଣୀକି ଅଦୋଷେ ତେଜିଲ
ତୁମ୍ଭେ କି ମୋର ଭାଜନ ?
ଘରେ ଥିଲେ ଯେହ୍ନେ ଘର କହେ, ତୁମ୍ଭେ
ଘରକୁ କରିଛି ପର,
ଉଦ୍ୟାନକୁ ଗଲେ ଦିଶନ୍ତି ପାଦପେ
ଗାଢ଼-କ୍ରୋଧ ଥରଥର ।
ନଗରେ ଭ୍ରମିଲେ ଦେଖନ୍ତି, ପ୍ରଜାଏ
କହୁଛନ୍ତି ପରସ୍ପରେ,
ବିନା ଦୋଷେ ଆହା ସୁନ୍ଦରୀ ପତ୍ନୀକି
ରାଜା ନ ରଖିଲେ ଘରେ ।
ରଜନୀରେ କହେ ଚକ୍ରବାକୀ ଦୁଃଖେ
କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ହୋଇ କ୍ଲାନ୍ତ,
ଦୁଷ୍ମନ୍ତ ନୃପଙ୍କ ନୀତି ବଳେ ମୋତେ
ଛାଡ଼ିଦେବେ କି ମୋ କାନ୍ତ ?
ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର.୯୩