ପୃଷ୍ଠା:Aama Madhusudan.pdf/୩୧

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

"ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ନଗଲେ ଜାତୀୟ ଜୀବନ ଉଠିବ ନାହିଁ । ଆମ୍ବଟାକୁଆ ପୋତିଲେ ଆଗେ ଆମ୍ବ ଟାକୁଆ ନପଚିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଛ ଉଠିବ ନାହିଁ । ସେହପରି ଯହିଁରୁ ଜାତୀୟ ଜୀବନ ଉଠିବ ସେ ମରିବ, ସେ ପଚିବ ।"
ହଁ, ମଧୁସୂଦନ ଥିଲେ ଜାତୀୟ ଜୀବନ ବୃକ୍ଷର ମୂଳ ଟାକୁଆ ମଂତ୍ର । ସେ ପଚିଥିଲେ, ସେ ସଢ଼ିଥିଲେ, ତିଳତିଳ କରି ନିଜ ଜୀବନକୁ କ୍ଷୟକରି ନିଃସ୍ୱ ହୋଇ ସେ ମରିଥିଲେ, ହେଲେ ତାଙ୍କଠାରୁ ଜାତୀୟ ଜୀବନର ସୂତ୍ରପାତ ହୋଇଥିଲା ।
ସେ ଥିଲେ ଏ ଜାତିର ଦଧିଚୀ । ତାହାଙ୍କର ବଳିଦାନରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ଏ ଜାତିର ସ୍ୱାଭିମାନର ବଜ୍ର ଶପଥ । ତାହାହିଁ ପ୍ରତିଧ୍ୱନିତ ହୋଇଛି ଫକୀରମୋହନଙ୍କର ସ୍ମୃତିଚାରଣରେ
ଏହିପରି ଭାବରେ-

"ଯାଉଥିଲା ଗୋଟା ଜାତିଟା ଭାସି
ରକ୍ଷା କରିଅଛ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସି ।"