ପୃଷ୍ଠା:Aama Madhusudan.pdf/୬୮

⁠‘ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଏ ଅଯୋଳନ ଆରଂଭ କଲି ସେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଅଜତି ବୋଲି କିଛି ନ ଥିଲା । ମୁଁ କେବଳ କୁଢକୁଢ଼ ଅମ୍ଭି ଦେଖୁଥିଲି । ଚାରିଆଡ଼େ କେବଳ ଅସ୍ଥି ଅସ୍ଥି, ଅନ୍ତି । ଏହି ଅସ୍ଥି କାଳ ଭିତରେ ପ୍ରାଣ ସଂଚାର କରି ହସ୍ତପଦ ଓ ପେଶୀ ଯୋଗାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ବହୁତ କର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଛି । ମୋ ଜାତିକୁଯୁଦ୍ଧ ସରଂଜାମରେ ସଜ୍ଜିତ କରିବାପାଇଁ ମତେ ଏକକୀକାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ହୋଇଛି । ଏଥିରେ ମୋତେ ଭଗବାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କେହି ସାହାଯ୍ୟ କରିନାହାନ୍ତି ।
⁠ ମୃତ୍ୟୁକାଳୀନ ଜମାନବନ୍ଦୀ ପରି କେଉଁ ଦୂରନ୍ତ ସତ୍ୟର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିରେ ଅନ୍ବିତ ହୋଇଛି ଏହି ଉଦ୍ଧତିର ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦ । ଏହାର ଅନ୍ତରାଳରେ ଯେପରି ସେତେବେଳର ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ନୈରାଶ୍ୟ, ଦୈତ୍ୟ, ଅସହାୟବୋଧ ଓ ଆକ୍ରଳ ଆର୍ତନାଦ ପ୍ରତିଧ୍ବନିତ ହୋଇଉଠୁଥିଲା । ଦିବସର ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକପରି କେଡ଼େ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଓ ସତ୍ୟ ଏହି ଉକ୍ତି । ଇଂରାଜୀ ଜାତିର ଅନ୍ତନାଡ଼ୀକୁ ଚିହ୍ନିଥିବା ମଧୁସୂଦନ ୧୯୦୦ ସାଲରେ, ବଡ଼ଲାଟ ଲର୍ଡ କର୍ଜନଙ୍କ ସମକ୍ଷରେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ମର୍ମବେଦନାକୁ ଯେପରି ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ତାହାରି ମଧ୍ୟରେ ଗଭୀର ସୁଷୁପ୍ତରେ ଭୂଇଁ ସାଉଁଟୁଥିବା ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଇତିହାସ କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ଜାଗରିତ ହେଲା ।
⁠ ବଡ଼ଲାଟ ଲର୍ଡ କର୍ଜନଙ୍କର ପ୍ରସାରିତ ରିଲେ ସର୍କୁଲାର ଅଧୀନରେ ୧୯୦୫ ସାଲର ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ସମ୍ବଲପୁର ସମେତ ପଶ୍ଚିମାଞ୍ଚଳର ଗଡ଼ଜାତ ସମୂହ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶରୁ ଆଉ ତାହାର ସୀମାନ୍ତରୁ ଗଡ଼ଜାତ ସମୂହ ବିହାରର ଛୋଟନାଗପୁରରୁ ଆସି ଓଡ଼ିଶା ସହିତ ସାମିଲ୍ ହେଲା । ସମସ୍ତ ରାଜନୈତିକ ନେତାଙ୍କର ପ୍ରବଳ ପ୍ରତିରୋଧ ସତ୍ତ୍ୱେ ମଧୁସୂଦନଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କ୍ରମେ ପାଟନାଠାରେ ସାଇମନ୍ କମିଶନରଙ୍କୁ ସ୍ବାଗତ (୧୯୨୮) ଜଣାଇବା ପରେ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାର ମିଶ୍ରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାଟି ତ୍ବରାନ୍ବିତ ହୋଇଥିଲା, ଯହିଁରେ ପାରଳା ମହାରାଜାଙ୍କର ସମର୍ଥ ସହଯୋଗ ଦେଶ ମିଶ୍ରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଚୂଡ଼ାନ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ନେଇ ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଇଥିଲା ।
⁠ଏହି ମହନୀୟ ଅବଦାନଯୋଗୁଁ ସ୍ଥିତିବିହୀନ ପର୍ଯ୍ୟାୟରୁ ବିସ୍ମୃତ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି କେବଳ ନିଜର ସତ୍ତା ଓ ପରିଚୟକୁ ଫେରିପାଇ ନଥିଲା, ଇହୁଦୀ ଜାତି ନିଜର ଜନ୍ମଭୂମି ଇସ୍ରାଏଲ୍‌କୁ ପୁନର୍ବାର ପାଇପାରିଲା ପରି ଅସୁରକ୍ଷାର ବଳୟରୁ ଆପଣାର ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ଦେଶମାତୃକାର ବକ୍ଷରେ ନିର୍ଭୟରେ ଆପଣାର ପାଦଥାପି ଛିଡ଼ାହେବାର ଦାମ୍ଭିକତାପୂର୍ଣ୍ଣ ଆସ୍ଥା ନଟି ପାଇପାରିଲା । ବରାଭୟଦାୟିନୀ ଦେଶମାତୃକାର ଛତ୍ରଛାୟା ତଳେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ଅବସ୍ଥାପିତ କରିବାର ଦୁର୍ଲଭ ଅବଦାନ ଲାଗି ମଧୁସୂଦନ ଆଧୁନିକ ଉତ୍କଳର ଜନକ ରୂପେ କେବଳ ମାନ୍ୟତା ପାଇ ନାହାନ୍ତି, ସେ ପରିଣତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି ଏ ଜାତିର ଗୋତ୍ର ପୁରୁଷରେ ।
⁠ହେଲେ ଏତିକି ମାତ୍ର କଣ ତାଙ୍କର ଅବଦାନ ଥିଲା ? ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଜାତିର ସଂସ୍ଥାପକ ପୁରୁଷଙ୍କ ପରି ସେ ଥିଲେ ତାହାଠାରୁ ବହୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ । ବିସ୍ମୃତ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ସଂସ୍ଥାପିତ କରିବାପାଇଁ ଆଟ୍ରୋତ୍ସର୍ଗ କରିଦେଇ ସେ ଯେଉଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଜାରି ରଖିଥିଲେ, ସେହି ଅବଦାନର କଳ୍ପନା କରିବା ସଂଭବ ନୁହେଁ । କେବଳ ରାଜନୀତି ଆଉ ଦେଶସେବା ନୁହେଁ ; ନିଜର ଐତିହ୍ୟ ଓ ପରଂ ପରାକୁ ଭୁଲିଯାଇଥିବା ଏ ଜାତିର ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେ

ଆମ ମଧୁସୂଦନ ୬୯