ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ
ଅବକାଶ-ଚିନ୍ତା
ତେଣୁ ତୋ ପଦେ କରେ ବିନତି
ଜୀବ ଥିବାଯାଏ ସ୍ରୋତସ୍ୱତି !
ଭବ-ଦୁଃଖ ନାଶି ଭାବ ରାଶି ରାଶି
ଚିତ୍ତେ ଜନ୍ନାଇବୁ ଏହି ମତି, ଲୋ ତଟିନି ! (୧୫)
ପିଣ୍ଡ ପଡୁ ତୋ ସିକତା ବାସେ
ଯାଗେଶ୍ୱରୀ ଜନନୀ ସକାଶେ
ପୁନ୍ନାଗ ବକୁଳ ନାନା ଜାତି ଫୁଲ
ଝଡି ପଡୁଥାଉ ଚଉପାଶେ, ଲୋ ତଟିନି ! (୧୬)
ଅବଶେଷେ ମୋ ଜୀବନ-ନଦୀ
ମିଶି ତୋ ସଙ୍ଗତେ ନିରବଧି
ଲଭି ଚିର ଶାନ୍ତି ହରୁ ସର୍ବକ୍ଲାନ୍ତି
ଭେଟୁ ଅତଳ କାଳ-ଜଳଧି, ଲୋ ତଟିନି ! (୧୭)
