ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ବିଷାଦ ସମୟରେ ଲିଖିତ କତିପୟ ପଂକ୍ତି
ପ୍ରଣୟର ସୁହାସ ଲୋତକ,
ସୁଖ ଦୁଃଖ ଆହ୍ଲାଦ ଯାତନା,
ଜୀବନେ ମୁଁ ଭୋଗିଛି ଅନେକ,
ନାହିଁ ଆଉ ଅଧିକେ କାମନା !
ମୋ ଜୀବନ-ବୀଣାଯନ୍ତ୍ରତାର,
ସ୍ୱରହୀନ ବଇତମ ଅତି,
ଏବେ କ୍ରମେ ହେଉଛି ଅସାର,
ତେଜି ଆଦ୍ୟ ମୋହିନୀ ଶକତି ।
ମଧୁକାଳ ଆଶା-ଫୁଲରାଜି
ନିଦାଘର ତପନ କିରଣେ,
ଝାଉଁଳିଛି କି ବିଷାଦେ ଆଜି
ଗନ୍ଧହୀନ ଜୀବନ-କାନନେ ।
