କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସବୁ କଳ ସେ ସବୁକୁ ତିଆରି କରି ପାରୁଅଛି, ତାହାକୁ ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଗଢ଼ିଅଛି, ତା ଦେହରେ ସେ ବାହାରର କଳ କବଜାଠାରୁ ବଢ଼ିଆ ବଢ଼ିଆ କଳମାନ ରହିଅଛି, ଏହା ଆଉ ବିଚିତ୍ର କଣ ?
ମୋଟ ଉପରେ କହିବାକୁ ଗଲେ, ଆମ ଏ ଦେହଟି ଗୋଟାଏ ବଡ଼ କଳଘର । ଏହି କଳଘରଟି ଗୋଟାଏ ରୁଖା ଉପରେ ଖଞ୍ଜା ହୋଇଅଛି । ଏ ରୁଖା କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣ ରୁଖା ପରି ଅଚଳ ନୁହେ, ଏହା ଚାଲି ପାରେ । ଏହା ହେଲା ଆମ ଗୋଡ଼ । ଗୋଡ଼ ଛଡ଼ା ଦେହକଳକୁ ଦରକାରି ଜିନିଷ ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ଓ ତାକୁ ଆପଦ ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଦୁଇଟି ହାତ ରହିଅଛି । ହାତ ମଧ୍ୟ ଚଳ ବିଚଳ ହୁଏ ।
ଘରେ ଯେପରି ଦୁଆର ଓ ଝରକା ରହିଥାଏ, ଏ ଦେହକଳଘରେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଅନେକଗୁଡ଼ିଏ ଦରଜା ଓ ଝରକା ଅଛି । ଏହା ଭିତର ଦେଇ ବାହାରୁ ଖାଦ୍ୟ ଜିନିଷ ଓ ପବନ ଦେହ ଭିତରକୁ ଯାଏ ଓ ଦେହ ଭିତରୁ ମଇଳା ଜିନିଷ ସବୁ ମଳ, ମୂତ ଓ ଝାଳ ଆକାରରେ ବାହାରି ଆସେ । ଏ ସବୁ ହେଲା ଆମର ପାଟି, ନାକ, ଲୋମକୂପ, ମଳଦ୍ୱାର ଆଦି ।
ସାଧାରଣ ଘର ଯେପରି ଏକତାଲା, ଦୋତାଲା, ତିତାଲା ଆଦି ହୋଇଥାଏ, ଆମ ଦେହଘରେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ତିନୋଟି ତାଲା ଅଛି । ରେଳଷ୍ଟେସନ ସମସ୍ତେ ତ ଦେଖିଅଛ; ସେଠାରେ ସିଗ୍ନାଲ ଘର ( Signal ) ଅଛି ଜାଣ ? ଏହି ସିଗ୍ନାଲ୍ ଘର ଖୁବ୍
