ପୃଷ୍ଠା:Amari matir amar shaheed.pdf/୨୧

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

( ୧୭ )

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ବୁଲି ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହି, ଗୀତ ଗାଇ ଗୋରା ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ସମାଜରୁ ସବୁ ଦୋଷ ଦୁର୍ନୀତି ପୋଛି ସରସ ସୁନ୍ଦର କରିବା ପାଇଁ ସେ ଦିନରାତି ଭୋକଶୋଷ ଭୁଲି କାମ କରିଥିଲେ । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ଗାଁ ଇରମରୁ ଅନେକ ନେତା ଇଲମ ପାଇଥିଲେ, ଅନେକ କର୍ମି ବାହାରି ଥିଲେ ଦେଶର ମୁକ୍ତିପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ସେମାନଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ଇରମ ଅଞ୍ଛଳ, ସୁଦେବପୁର ଥାନା ସଦାବେଳେ ସ୍ୱାଧିନତାର ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଉତ୍‌ଥଳ ହେଉଥିଲା । ଜାତୀୟତାର ସୁଅ କୂଳ ଲଙ୍ଗି ଚଉଦିଗକୁ ଉଛୁଳି ଉଠିଥିଲା ।

ବାଞ୍ଛାନିଧିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତାଙ୍କଠାରୁ ଇଲମ ପାଇଥିବା ଇରମ ଅଞ୍ଚଳର ନେତା ଓ କର୍ମୀମାନେ ଦୁଇଟି ଦଳରେ ବାଣ୍ଟି ହୋଇଗଲେ । ଗୋଟିଏ ଦଳର ନାଁ ହେଲା "ଶାନ୍ତିସେନା' ଓ ଅନ୍ୟ ଦଳଟିର ନାଁ ହେଲା "ବାନରସେନା"। ଶାନ୍ତିସେନାର ମନ୍ତ୍ର ହେଲା "କର ବା ମର" ଆଉ ବାନର ସେନାଙ୍କର ମନ୍ତ୍ର ହେଲା "ମାର ବା ମର"। ଉଭ‌ୟଙ୍କର ବାଟରେ ତଫାତ୍ ଥିଲେହେଁ ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଏକା ଥିଲେ । ଫିରିଙ୍ଗି ସରକାରକୁ ହଟାଇ ଏଇ ଦେଶକୁ ସ୍ୱାଧୀନ କରିବା ଥିଲା ସବୁରି ଅନ୍ତରର କଥା ।

ଏଇ ସେନାଦଳ ଖଜଣା ନ ଦେବାକୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମତାଇଲେ । କାହାର ବହୁତ ଧାନ ଥିଲେ, ଭୋକିଲା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କରଜ ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ଜମିଦାର, ସାହୁକାର, ମହାଜନ, ୟୁନିୟନର ସଭାପତି ଆଉ ଗୋରା ହାକିମଙ୍କ ଚାକର ବୋଲକରାମାନଙ୍କୁ ସେମାନେ ଭାରି ହଇରାଣ ହରକତ କଲେ । ଥରେ ୟୁନିୟନ ସଭାପତି ଓ ଜମିଦାରଙ୍କ ଉପରେ ରାଗି ଲୋକ ମାନେ ତାଙ୍କ ଘରେ ଲୁଟ୍‌ପାଟ୍ କଲେ। ସେମାନେ ବାସୁଦେବପୁର ଥାନାକୁ ଏହା ଜଣାଇଦେଲେ । ସ୍ୱାଧୀନତା ଲଢେଇରେ ମିଶି କେତେକ ନେତା ଓ କର୍ମୀ ଜେଲଦଣ୍ଡ ଭୋଗୁଥିଲେ । ଆଉ କେତେକ ଗାନ୍ଧୀଜୀଙ୍କ "ଭାରତ ଛାଡ଼" ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଇ ଜେଲ୍‌କୁ ଯାଇଥିଲେ।

ଜମିଦାର ଓ ସଭାପତିଙ୍କ ଠାରୁ ଏତଲା ପାଇ ବାସୁଦେବପୁର ଥାନାରେ ୧୪୪ ଧାରା ଜାରି ହୋଇଗଲା । ସଭାସମିତି କରିବାକୁ ମନା ହେଲା । ଇରମ ଅଞ୍ଚଳରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆନ୍ଦୋଳନ ଯୋଗୁଁ ଶାନ୍ତିଭଙ୍ଗର