ପୃଷ୍ଠା:Amari matir amar shaheed.pdf/୨୮

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

( ୨୪ )

ଋଣପୁଋରେ ଲୋକମାନଙ୍କର ଦୂଃଖ ଆଊ ଅତ୍ୟାଚାର କଥାରେ କ‌ହି ହେବ ନାହିଁ । ସେମାନେ ରାଜାଙ୍କର ବେଠି ବେଗାରି କରି ଆଉ ଭେଟିମାଗଣା ଦେଇ ସର୍ବସ୍ୱାନ୍ତ ହେଉଥିଲେ । ନାନା ପ୍ରକାର ଅଭାବ ଅସୁବିଧାରେ ପଡ଼ି ସେମାନେ ହ‌ନ୍ତସ‌ନ୍ତ ହେଉଥିଲେ । ନିଜ ବାଡ଼ି ବଗିଚାରେ ପନିପରିବା, ଫୂଲ ଫଳ ଚାଷକରିବା,ନିଜ ପୋଖରୀରେ ମାଛଚାଷ କରିବା, ନିଜ ଜାଗାରେ କୁଅ ଗାଡ଼ିଆ ଖୋଳାଇବା ମନାଥିଲା । କୋଠା, ଚାନ୍ଦିନି କରିବା, ଯାଊଁଳି କବାଟ ଲଗାଇବା ଏମିତିକି ପାହାଚ କରିବା ଥିଲା ଲୋକଙ୍କର ସ୍ୱପ୍ନରକଥା । ଦେଉଳ ତୋଳିବା ମଧ୍ୟ ଅସମ୍ଭବ ଥିଲା । ବିବାହ ବ୍ରତ ପାଇଁ ସବାରି, ପାଲିଙ୍କି, ବଡ଼କାଠ, ତୂଋଈ ମହୁରୀ, ମଶାଲ, ଘୋଡା ଆଦି ବ୍ୟବହାର କରିବାରେ କଠିନ କଟକଣା ଥିଲା । ପୁଅ ଝିଅଙ୍କୁ ହାତକୁ ଦିହାତ କରିବାରେ ଆଊ ପୋଷିଆଁ ପୁଅ କରିବାରେ ରାଜାଙ୍କର ଅନୁମତି ଦରକାର ଥିଲା । ରାଜାଙ୍କର ଯାନି ଯାତ୍ରା, ମେଳା ମଉଚ୍ଛବରେ ଯୋଗ ଦେବାକୁ ପ୍ରଜାମାନ‌ଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଊଥିଲା । ଧୋବା,କୁମ୍ଭାର, କମାର, ମାହାର ପ୍ରଭୁତି ଧନ୍ଦା ପାଇଁ ରାଜାଙ୍କୁ ପାଊଣା ଦେବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା । ସେମାନେ ରାଜାଙ୍କର ଏସବୁ ଜିନିଷପତ୍ର ଯାହା ଦରକାର ପଡ଼ୁଥିଲା, ମାଗଣାରେ ଯୋଗାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଥିଲେ । ସଭାସମିତି କରି କୌଣସି କଥା ଆଲୋଚନା କରିବା ତ ଦୂରର କଥା, ଖବରକାଗଜ ଖଣ୍ଡେ ପଢ଼ିବାକୁ ମଧ୍ୟ ମନା ଥିଲା ।

ଏସବୁ ଅନ୍ୟାୟ ଅତ୍ୟାଚାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଋଣପୁରର ଲୋକମାନେ ସ୍ୱର ଉଠାଇଲେ । ରାଜାଙ୍କ ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଜା ଆନ୍ଦୋଳନ ତେଜି ଉଠିଲା । ଏଥି ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କର ଏକ ସଂଗଠନ "ପ୍ରଜାମଣ୍ଡଳ" ଗଢ଼ାହେଲା । ଏକ ବିରାଟ ସାଧାରଣ ସଭାରେ ଗୋଟିଏ ଦାବିପତ୍ର ଗ୍ରହଣ କରାଗଲା । ''ପ୍ରଜାମଣ୍ଡଳକୀ ଜୟ'' ନାଦରେ ଆକାଶପବନ କମ୍ପିଉଠିଲା । ଏହା ଥିଲା ଲଙ୍କାରେ ହରିଶବ୍ଦ । ରଣପୁର ରାଜ୍ୟର ନିରୀହ ମୂକ ଓ ଦଳିତ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ରଣ ହୁଙ୍କାର ! ରାଜା ଆଉ ତାଙ୍କର ପାଖ ଲୋକଙ୍କ ଅତ୍ୟାଚାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦୃଢ଼ ପ୍ରତିବାଦ !

ଏସବୁରେ ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ ଯୁବକ ରଘୁନାଥ ମହାନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ୧୯୧୦ ମସିହା ଜୁଲାଇ ୧୮ ତାରିଖରେ । ତାଙ୍କର ପିତାମାତା