ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ
ଚଂପତି ରାୟ
ଦୁର୍ଜ୍ଜୟ ମାନ
ସଖି ହେ କାହେ କହସି କଟୁଭାଷା,
ଐଛନ[୧] ବହୁ ଗୁନଏକ ଦୋଷେ ନାଶି
ଏକ ଗୁନ ବହୁ ଦୋଷ ନାଶା । ଧ୍ରୁ ।
କି କରବ ଜପ ତପଦାନବ୍ରତ ନୈଷ୍ଠିକ
ଯଦି କରୁନା ନହି ଦୀନେ
ସୁନ୍ଦର କୁଲଶିଲଧନ ଜନ ଯୌବନ
କି କରବ ଲୋଚନ ହୀନେ ।
ଗରଲ ସହୋଦରଗୁରୁପତ୍ନୀହର[୨]
ରାହୁ ବମନ ତନୁକାରା
ବିରହ ହୁତାଶନବାରିଜ ନାଶନ
ଏକ ଗୁନ ଶଶି ଭଜିୟାରା ।
ପରସୁତହିତଯତନ ନାହିଁ ନିଜ ସୁତେ
କାକ ଉଚ୍ଛିଷ୍ଟ ରସପାନୀ
ସୋ ସବ ଅବଗୁନସଗୁନ ଏକ ପିକ
ବୋଲ ତ ମଧୁରିମ ବାନୀ ।
କାନୁକ ପୀରତିକି କହିବି ରେ ସଖି
ସବ ଗୁନ ମୂଲ ଅମୂଲେ
ବଂଶୀ ପରଶିଶପଥି କରେ ଶତ ଶତ
ତବ ହିଁ ପ୍ରତୀତ ନାହି ବୋଲେ ।
ପର ପରିରଂଭ୍ରନଚୁମ୍ବନ ଆଲିଙ୍ଗନ
ସଂକେତ କର ବିଶୋୟା ସେ
ଆନ ରମନି ସଏଁସୋ ନିଶି ବଂଚିଲ
ମୋହେ କରଲ ନୈରାଶେ ।
