ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଏହା ମୋତେ ନ ବୋଲରେ ତରୁଣି ।
ପ୍ରାଣ ମାଗିଲେ ଦେବି ଏହିକ୍ଷଣି !
ବୋଲେ ବିଶି ରାଜାଙ୍କର କ୍ରୋଧଭରେ ବେନି ନେତ୍ରୁ [୧]ବହେ ପାଣି,
ହେ ସୁଜନେ [୨]।।
ରାଗ - ଆନନ୍ଦ ଭୈରବ
କଉଶଲ୍ୟା ଆଦି ଯେତେକ ନାରୀ । ନ ଚାହାନ୍ତି [୩] ତୋର କୋପକୁ ଡ଼ରି ।।
ଶ୍ରୀରାମକୁ ଯେବେ ପେଷିବୁ ବନେ । କି ବୋଲିବେ ମୋତେ ସକଳ ଜନେ ।।
ଆରେ କୋପନାବର [୪], ଏବେ କୋପ ସଂହର ।
ଘେନ ବିନୟ ମୋର, ଧରୁଛି ତୋ ପୟର [୫]।।
ରାମକୁ ନଦେଖି ଛାଡ଼ିବି ପ୍ରାଣ । ଏକଥା ମୋହର ସତ୍ୟ ପ୍ରମାଣ ।।
କରିଥିଲି ତୋତେ ଗଳାର ମଣି । କାଳେ ହୋଇଲୁ ତୁ କାଳସର୍ପିଣୀ [୬]।।
କି ଦୋଷ କଲେ ତୋତେ ମୋର ରାମ । କିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ହୋଇଛୁ ବାମ ।।
କାଳେ ହେଁ ନଥିଲା ତୋର ଏ ରୀତି । ଶିଖାଇଲା ତୋତେ କେଉଁ ଯୁବତୀ ।।
ଚାଟୁ କହୁଁ ହେଲା ରଜନୀ ଶେଷ । ଶଙ୍ଖ ଶବଦ ଶୁଭିଲା[୭]ବିଶେଷ ।
କେବେହେଁ ତା ମନ ନୋହିଲା ତୋଷ । ବୋଲେ ବିଶି କଲା ରୋଷ ଅଶେଷ [୮]।।
