T ବଦଗ୍ଧ-ଚନ୍ତାମଣି । ସର୍ଭେ କ ମିତ ହୋ ମୋତେ କ ବଶ ହେବ ବଧ । ଦଶିବ ମୋ ଶିବ ଆସିବ ସବଂ ଶୁଭେ ଦୂଷକା । ୨ । ହସିକ, ଏତେ କ ଘଷିବ, ଦୟା କଲ୍ କଶୋଗ । ରହିବ ପଗୁଣ, ଦହବ ନାହିଁ ହର-ଭଗାର । “ରସିଲ ନାହିଁ ସେ,’’ ଘଷିଲ ଯେବେ ଆସି ସଞ୍ଚାର । ବାହାର ଯିବ ତ କ୍ଷଣେ ନ ରହି କର । ୪ । କରବ କୁ ବୁଦ୍ଧି ଧରବ କେହି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ବିବେକ ।.. ମରବ ଭା ଲଗି ପରବ ସ୍ମର ସିନ୍ଧୁ ପାଠକ । ୫୮ ମୋହନା ନାମ କ ମୋହ ନା ନ ରଖିବ ଜଗସ୍ତେ । ପୋଡ଼ଲ ହୃଦ ପଡ଼ଲ ଦନୁ ମୋ କର୍ଷଗରେ । ୬ । କର୍ତ୍ତୃ ଢ ଏପରି ବହୁତ ଦଶା ଅବଶେ ଛନ୍ତି । ଜୀବ ବିଧୁର ବଦନ ବଧୂର ସ୍ବେଦ କମ୍ପି ଜନନ । ୭ । ଅବଶ ବେଳରେ ପ୍ରବେଶ ହେଲେ ଶ୍ରୀ ପୂର୍ତ୍ତମାସୀ । ଦରେ କୃଷ୍ଣ ଆରମ୍ଭରେ ଶୀଘ୍ର ମାନ୍ୟ ପ୍ରକାଶି । ୮ । ଯେମକୁ ବାଞ୍ଛ, ସେ ଶ୍ୟାମକୁ ମନ୍ଦ ହାସେ ବୋଇଲେ । ମରସ ବଦନ-ସାରସ ଦିଶେ କି ଚନ୍ତାବଳେ । ୯ ୮ ତ ମଣଇ । ମଦନ ଗଜନ କଦିନ ପରି କାହାରେ ମନକୁ ବହାରେ ଅଛ କହୋ ଚଳାଇ । ୧ । ନାଗର କେ ଗୋପନଗଗ୍ ମଧେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଦେଖି । ବଭଲ ନାହିଁ ସେ ପାରମ୍ଭ କେହ ଜୀବନ ରଖି । ୧୧ । ଶୁଣିମ ଯେ ନାମ ମଣିମ ସେଇ ଅମୃଢ ବଡ । ଭଙ୍ଗିବ ଗରବ ଲଗିବ ତାକୁ ଅନଙ୍ଗ ଭୂତ | ୧୨ | ଦେଖିବ ଆନ୍ଧ୍ରର ରଖିବ ଦମ୍ଭ କଉଁ ଗୁଆଁ ର । କଙ୍କର ହେବାକୁ ଶଙ୍କର ରମା ହେବେ ଆରୁରୀ । ୧୩ । ଲଜରେ ଗୋବନ୍ଦ ବ୍ୟାଜରେ କଲେ ପ୍ରତି ଉତ୍ତର । ୩୭ ବଧୁ ବଦନ ୩--୧ ଏତିକ-ଜ ଓ ଶି; ୭—୯ବହୃତ ଏପର-୪; ୭ ବିଧୁର ସେ-୪; ୮୧ ଆବେଶ ୨ ଶିଘ୍ର ମିଶ୍ର ପ୍ରକାଶି-୫, ୯–୧ କ୍ଷମକୁ ବାଞ୍ଛି ସେ ବାଞ୍ଛିଲେ ଶ୍ୟାମକୁ ବେଳରେ-ଗ ଓ ଘ; ଶ୍ୟାମକୁ-୫୨ କ୍ଷମକୁ ଜ; ୯) ସାରସଦନ ମରସ ଦେଶ କ ତନ୍ତାବଳେ-ଗ,
୪; ସାରସଦନ ମରସ କର କ ଚନ୍ତାବଳେ-ଘ; ୧—୨ କାହାର ମନକୁ-୫
