ନୃପତି ପାଛୋଟି କିଛିଦୂର୪୧ ଅଇଲେ |
କୁମାରୀକି ଦେଖି କ୍ରୋଧ୪୨ ଅନେକ କଲେ |୫୯|
ଚାଟକୁ ବୋଇଲେ ଆମ୍ଭ ଦୋଷ ନଧର |
ଇଚ୍ଛାବତୀ ଘେନି ତୁମ୍ଭେ ସୁରାଜ୍ୟ କର | ୬୦|
ଦୋଷାଦୋଷ ଅପ୍ରାଧ ଯେ କ୍ଷେମା କରିବ |
ଇଚ୍ଛାବତୀ ଦୋଷ କଲେ ସବୁ ସହିବ |୬୧|
ୟେମନ୍ତ ବୋଲିଣ ରାଜା ସବୁ କହିଲେ |
ଝିଅ ସଙ୍ଗେ ଜେଷ୍ଠା୪୩ କୁମାରକୁ ପେଷିଲେ |୬୨|
ମଦନ ବ୍ରହ୍ମ ରାଜ୍ୟକୁ ଚଳିଣ ଗଲେ |
ଶୁଭ ଯୋଗେ କଟକେ ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲେ |୬୩|
ଶୁଣିଣ ଡଗର ରାଜା ଆଗେ ଜଣାଇଂ |
ଚାରୁବ୍ରହ୍ମ ଇଚ୍ଛାବତୀ ଘେନି ଆସଇ |୬୪|
ଆଗେ ଯାଇ ସବୁ ଭାଟ କହିଣ ଥିଲେ |
ଶୁଣିଣ ମଦନବ୍ରହ୍ମ ଥାଟ ସାଜିଲେ |୬୫|
କିଛିଦୂରେ ଦୁଇ ଥାଟ ହୋଇଲେ ଭେଟ |
ବାଦ୍ୟର ଶବଦେ ନଗ୍ର ଅତି ଉଚ୍ଚାଟ |୬୬|
ଚାରୁବ୍ରହ୍ମ ପିତା ପଡେ ଯାଈ୪୪ ଲୋଟିଲେ |
କୁମାରୀ ସହିତେ ପାଦ ଧୂଳି ଘେନିଲେ |୬୮|
୪୧ | "ନୃପତି ପାଛୋଟି କିଛିଦୂର ଯେ ଗଲେ' ହେବା ଅଧିକ ଅର୍ଥଦ୍ୟୋତକ |
୪୨ | ଏଠାରେ 'କ୍ରୋଧ' ରାଗ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ନହୋଇ ଶୋକର ଆବେଗ ଅର୍ଥରେ କବି ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିବାର ଅନୁମାନ |
୪୩ | ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଶବ୍ଦର ଅପଭ୍ରଂଶ |
୪୪ | ଚାଈଂ (ପୋଥିପାଠ) |
