ପୃଷ୍ଠା:Indradhanu, Akhi O Kabitar Dirgha JIban.pdf/୬୧

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ଏ ବିଷୟରେ ଗପ ଲେଖିବା ତ ଦୂରର କଥା, ସୁଜାନଙ୍କ ବିଶେଷଣ ପରେ ଏ ବିଷୟରେ ଆଉ ଚିନ୍ତା କରିବାର ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲା ମୋର । ତେବେ ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ଏ ସବୁ କଥା ମୋର ମନେ ପଡ଼ିଲା ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଆମେରିକାରୁ ଆସିଥିବା ଛାତ୍ର ମାଇକ ସହିତ ମୋର ଗବେଷଣା ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରୁଥିଲି ! ଏ ଭିତରେ ଓଡ଼ିଶାର ଚିତ୍ରକଳା ବିଷୟରେ ଏକାଧିକ ବହି ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା ଏବଂ ଦେଶ ବିଦେଶର ଗବେଷକ ଏ ବିଷୟରେ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ । ମାଇକ ଆସିଥିଲା କୋଉ ଫେଲୋଶିପ ନେଇ ଚିତ୍ରକାରଙ୍କ ଗାଁ ଉପରେ ‘ରଘୁରାଜପୁର ରିଭିଜିଟେଡ୍' ବହି ଲେଖିବା ପାଇଁ ।

ମୁଁ ସେତେବେଳେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଥିଲି ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ କଥା ଭିତରେ ମୁଁ ମାଇକକୁ ମୋର ଭୌତିକ ଅନୁଭୂତି କଥା କହିଥିଲି । ତାର ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରୁ ମୁଁ ଠିକ ଜାଣିପାରୁ ନ ଥିଲି ସେ ଠିକ କଣ ଭାବୁଛି ଏଇ ରହସ୍ୟ କାହାଣୀ ବିଷୟରେ । ଆମେ କିନ୍ତୁ ଦିନେ ଯେତେବେଳେ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ପୁରୀ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲୁ ମାଇକ ଆଗ୍ରହ ଜଣାଇଲା ସେଇ ଭୂତ କୋଠି ଦେଖିବାକୁ । ମୋର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ଯାଇ ଦେଖିବାକୁ ସେଇ ଘରଟି, ଯେଉଁଠାରେ ମୁଁ ମୋର ଜୀବନର ଅନେକ ସ୍ମରଣୀୟ ଦିନ କଟାଇଥିଲି ।

ମୁଁ ରବିନକୁ ଫୋନ କରିବାରୁ ସେ କହିଲା, ତମେ ମତେ ଠିକ ସମୟରେ ଫୋନ କରିଛ । ଆଉ କିଛି ଦିନରେ ବିଲଡର ସେ ଘରକୁ ଭାଙ୍ଗି ସେଠାରେ ନୂଆ ଘର ତିଆରି କରିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ।

ରବିନ ପାଖରୁ ଚାବି ନେଇ ମାଇକ ଓ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଗାଡ଼ି ନେଇ ପୁରୀକୁ ବାହାରିଲୁ । ପୁରୀରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ସଂଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ମୁଁ ମାଇକକୁ କହିଲି ଯେ ପ୍ରଥମେ ଭୂତକୋଠିକୁ ଦେଖିନେବା ପରେ ଆମେ ଆମର ହୋଟେଲକୁ ଯିବା । ଆମ ଗାଡ଼ି ଯେତେବେଳେ ସେ ଘର ସାମନାରେ ଯାଇ ଅଟକିଲା, ମୋ ଛାତି ଭିତରେ ହଠାତ କିପରି ଏକ ଛନକା ପଶିଲା । ତେବେ ମୁଁ ଆଜି ଏକା ନ ଥିଲି । ମାଇକ ଓ ମୁଁ କବାଟ ଖୋଲି ଭିତରକୁ ପଶିଲୁ । ଆଲୁଅ ଜଳାଇ ଦେଖିଲି ଘରଟି ଠିକ ସେମିତି ଥିଲା ଯେମିତି ମୁଁ ଛାଡ଼ିଥିଲି ଅନେକ ବର୍ଷ ତଳେ । ଆଜି ବିଜୁଳି ବତୀ ଠିକ ଜଳୁଥିଲା ଏବଂ ବସିବା କୋଠରୀଟି ଏତେ ରହସ୍ୟମୟ ଦେଖାଯାଉ ନ ଥିଲା ଯାହା ମୁଁ କଳ୍ପନା କରି ଆସିଥିଲି ! ମୁଁ ମନେ କଲି ମୁଁ ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରେ ବସିବା ଘରର ସିଡ଼ି ଉପରକୁ ଉଠି ନିର୍ଭୟରେ ସେଇ ଅନ୍ଧ କୋଠରୀର ରହସ୍ୟ ବି ଉଦଘାଟନ କରି ପାରିବି ।

ଶୋଇବା ଘର ଟେବୁଲ ଉପରେ ଆଉ ସେଇ ସୁଭଦ୍ରା ମୁଖା ବା ଆଜ୍ଞାମାଳ ନ
ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ, ଆଖି ଓ କବିତାର ଦୀର୍ଘ ଜୀବନ .୬୪