ପୃଷ୍ଠା:Jati, Jagruti o Pragati.pdf/135

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

୧୩୬ / ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି
ଆଦି ପ୍ରମୁଖ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ଉଠାଇ ଦିଆଯାଇ ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥାର କେଉଁ ଦିଗକୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରାଯାଇଛି, ତାହା ବିଚାରଯୋଗ୍ୟ ।

ମାତୃଭାଷାକୁ ହତାଦର କାହିଁକି ?

ଆଜି ସମଗ୍ର ଭାରତବର୍ଷରେ ଯେଉଁ କେତୋଟି ପ୍ରମୁଖ ଭାଷା ପ୍ରଚଳିତ ହେଉଛି, ସେହି ରାଜ୍ୟର ପିଲାମାନେ ନିଜନିଜର ମାତୃଭାଷାଦ୍ୱାରା ରାଜ୍ୟ ତଥା ଜାତୀୟ ସ୍ତରର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରତିଯୋଗିତାମୂଳକ ପରୀକ୍ଷା ଏବଂ ଡାକ୍ତର, ଇଞ୍ଜିନିୟର ମ୍ୟାନେଜମେଣ୍ଟପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ଓ ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରବେଶିକା ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ କୃତିତ୍ୱ ହାସଲ କରୁଥିବାବେଳେ, ଆମ ରାଜ୍ୟର ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଗଣ କେବଳ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାକୁହିଁ ଜାବୋଡ଼ି ଧରିଛନ୍ତି । ଏପରିକି ୧୫ ।୧୨ ।୨୦୦୪ରେ ପାର୍ଲାମେଣ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର କାଳରେ ଲୋକସଭା ସଦସ୍ୟ ଧର୍ମେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ ମଧ୍ୟ ଆଇଆଇଟି ପ୍ରବେଶିକା ପରୀକ୍ଷାରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଭାଷା ସହ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ପରୀକ୍ଷାର ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଉ ବୋଲି ଦାବି ଜଣାଇଥିଲେ । ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଏହି ମାନ୍ୟତା ପାଇନାହିଁ ଶୁଣି ମାନ୍ୟବର ବାଚସ୍ପତି ବିସ୍ମିତ ହେବା ସହ ଏହାକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ବିଚାର କରିବାକୁ ସରକାରଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ ।

ଫଳ କ’ଣ ହେଲା କେଜାଣି, ଏ ବିଷୟରେ ମାନ୍ୟବର ଲୋକସଭା ସଦସ୍ୟ କିମ୍ବା ଆମ ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ ଓଡ଼ିଆଗଣ ଆଉ ଖୋଳତାଡ଼ କରିନାହାନ୍ତି । ଫଳରେ ଇଂରେଜୀ ଭାଷାରେ ଦୁର୍ବଳ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଆମ ଦେହ ଓ ମନରୁ ଇଂରେଜୀ ଗୋଲାମୀ ଗନ୍ଧ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଉନାହିଁ । ଫଳରେ ଗାଁ’ ଗହଳରେ ବଣମଲ୍ଲୀ ଭଳି ଆମ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଗଣ ଅକାଳରେ ଝରିପଡ଼ିବା ହିଁ ସାର ହେଉଛି ।

ଶିକ୍ଷାମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ କାଳରେ ଶିକ୍ଷାର ମାନ :

ଭାରତର ଶିକ୍ଷା ଅନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କ ମାନ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣପାଇଁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଅନୁଦାନ ଆୟୋଗର ସହଯୋଗୀ ସଂସ୍ଥା, ଜାତୀୟ ସ୍ୱୀକୃତି ଓ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ ପରିଷଦ ବା ନାକ୍ କମିଟି ଆଠଟି ଗୁଣାତ୍ମକ ମାନ- ଏ++, ଏ+,ଏ, ବି++, ବି+, ବି, ସି++, ସି+,ସି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିଛି । ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ୱୟଂଶାସିତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ତଥା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ମାନ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରି ଉତ୍କଳ ସମ୍ବଲପୁର ଓ ବ୍ରହ୍ମପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ପାଇଁ ଯଥାକ୍ରମେ ବି++, ବି+ ଓ ବି ମାନ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ କରିଥିଲାବେଳେ ରେଭେନ୍ସା, ଗଙ୍ଗାଧର ଓ ଖଲ୍ଲିକୋଟ କଲେଜପାଇଁ ଯଥାକ୍ରମେ ଏ,ବି ଓ ବି+ ମାନ