ପୃଷ୍ଠା:Kapata Pasha.pdf/୬

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି

ଦିନରେ ବାଳହତ୍ୟା ଦୋଷ
ପଞ୍ଚମେ ମାତୃ ହରଇ ରେ ବୀର ।
ଷଷ୍ଠ ଦିନରେ ଏହି ପ୍ରକାର ରେ ।
ସପ୍ତମ ଦିନରେ ଶୁଦ୍ଧ ଶରୀରରେ ।
ଗନ୍ଧ ଅଏଁଳା ଲାଗି ସତ୍ୱରେ ।
ଦେହେ ଲେପି ଗୋମୟ ଅଗୁରରେ ।
ରାତ୍ର ପ୍ରହରରେ ଥାଉଁ ବାହାରରେ । ୫।

ନ‌ଦୀ ଜଳେ ପଶି ସ୍ନାନ କରିସାରି
ତଦନ୍ତରେ କୂଳେ ଉଠି ଓଦାବାସ ପିନ୍ଧି
କେଣିକି ନ ଚାହିଁ ଘରକୁ ଆସେ ଲେଉଟି ସେ, ନାରୀ ।
ଶାଶୁ ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କ ସେବାକରି ସେ ।
ଗୁରୁ ବ୍ରାହ୍ମଣେ ପ୍ରଣାମ କରି ସେ ।
ଗୃହ କୁଟୁମ୍ବେ ଯାଇ ଆଦରି ସେ । ୬।

ଦିବସର ଶେଷ ରଜନୀ ପ୍ରବେଶ
ସୁବେଶ କରିଣ ଅଙ୍ଗ ।
ଶୟନ ଶ‌ଯ୍ୟାରେ କାନ୍ତ ଅଙ୍ଗ ସଙ୍ଗ
କରେ ରସକ୍ରୀଡ଼ା ରଙ୍ଗ ସେ । ଦିନ ।
ରଜ ବୀର୍ଯ୍ୟେ ହୁଏ ଏକ ସ୍ଥାନ ସେ ।।
ଜନ୍ମହୁଏ ଅପୂର୍ବ ନନ୍ଦନ ସେ,
ଲକ୍ଷେ ପ୍ରାଣୀ ପୋଷଣେ ଭାଜନ ସେ ।୭।

ଦୁଃଶାସନ କ‌ହେ ସ୍ତିରୀ ମାତ୍ର ତୁ
ତ ପୁଣ୍ୟକୁ ନାହିଁ ବିଶ୍ୱାସ ।
ତମ୍ବା ପ୍ରାୟ ବେନି ନୟନ‌କୁ କରି
ଧରିଲା ଦ୍ରୌପଦୀ କେଶ ସେ । କାଳ ।
ରାହୁଗ୍ରାସେ କି ଚନ୍ଦ୍ରମଣ୍ତଳ ସେ ।
ଖରେ ଘେନିଗଲା ଅନ୍ତରାଳ ସେ ।
ସତୀ ଚରଣ ନ ପଡ଼େ ତଳ ସେ ।
ବୋଲେ ରଖରଖଆଦିମୂଳ ସେ ।୮।

ରକ୍ଷାକର ପ୍ରଭୁ ଜଗତ ଈଶ୍ୱର କରୁଣା ସିନ୍ଧୁ ମୁରାରି ।
ତୁମ୍ଭେ ଦୀନବନ୍ଧୁ ନ ରଖିଲେ ମୋତେ ଅନାଥ ହୋଇଲି ନାରୀ ହେ । ହରି ।
ଦୁଃଶାବଳେ ନେଉଅଛି ଧରି ହେ ।
କାହା ଆଗେ କରିବି ଗୁହାରି ହେ ।
ଏହି ସଙ୍କଟରୁ କର ପାରି ହେ ।୯।

ପବନହୁଁ ଖରେ ଦୁଃଶାସନ ବୀର ହସ୍ତିନା ପ୍ରବେଶ ଯାଇଁ ।
ଦ୍ରୌପଦୀ ବୋଲଇ ସଭାକୁ ନ ନିଅ ପରିମୁଣ୍ତା ତୋର ଯାଇ ରେ । ବୀର ।
ତୋତେ ଶପଥ ଅଛି ମୋହର ରେ ।
ଭୀଷ୍ମ ଦ୍ରୋଣ ଅଛନ୍ତି ସଭାର ରେ ।
ଲଜ୍ଜା ହୋଇବ ମୋତେ ଅପାର ରେ ।୧୦।

ସଭା ନିକଟରେ ରଖି ଦୁଃଶାସନ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ପାଶେ ଗଲା ।
ଭୋ ଦେବ ନୃପତି ଆଜ୍ଞାରେ
ଦ୍ରୌପଦୀ ଆଣିଲି ବୋଲି ବୋଇଲା ସେ । କ‌ହ ।
କି କରିବି ଆଜ୍ଞାଦିଅ ।
ପାକାସ୍ଫରଣ ହୋଇଛି ଦେହ ହେ ।
ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ହସେ ଟ‌ହ ଟ‌ହ ହେ ।୧୧।

ଶୁଣି କୁରୁପତି ଶକୁନିକୁ ଚାହିଁ ବୋଇଲା ହେ ମାମୁଁ ଶୁଣ ।
ପାକାସ୍ଫରଣ ହୋଇଛି ଦ୍ରୌପଦୀ ଆଣିବାର ଅକାରଣ ସେ । ନାରୀ ।
ଆଜ ହୋଇଅଛି ରଜୋନାରୀ ସେ ।
ତାକୁ ଛୁଇଁଲେ ତୁଟଇ ଶିରୀ ।
ଆଜ ମୁଖ ନ ଚାହିଁ ତାହାରି ସେ । ୧୨ ।