ଫେରାଇଦେବେ, ନ ଦେଲେ ୟାଙ୍କୁ ମୁଁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇଯିବି । ସମସ୍ତେ ସାକ୍ଷୀ ରହିଲେ, ସାଧବଝିଅ ହାର ଦେଇଗଲା । ସାଧବଝିଅ ଗୋଟିଏ ମୂଷା ପୋଷିଥାଏ, ମୂଷାକୁ କହିଲା ହଇରେ ମୂଷା ତୁ ଯାହାର ଲୁଣ ଖାଉ ତାର ଗୁଣ କରୁଟି ? ମୂଷା କହିଲା ତାହାର ଗୁଣ କରିବି ନାହିଁ, ଆଉ କାହାର କରିବି ? ସାଧବଝିଅ ମୂଷାକୁ କହିଲା ତୁ ଏ ଦେଶ ରଜାଘରକୁ ଯିବୁ, ରଜାପୁଅ ଭାରିଯା ଶୋଇଥିବ, ତା ବେକରେ ଯୋଉ ଚକିଆ ହାରଅଛି ତାକୁ କାଟି ଘେନି ଆସିବୁ । ମୁଷା ଗଲା ନୂଆରାଣୀଙ୍କ ବେକରୁ ହାରଟି କାଟି ଘେନି ଆସିଲା, ସାଧବଝିଅକୁ ଦେଲା, ସାଧବଝିଅ ହାରକୁ ରଖିଲା; ପନ୍ଦରଦିନ ଛାଡ଼ି ରଜାପୁଅ ପାଖକୁ ଗଲା; କହିଲା ମୋ ହାର ଦିଅ । ରଜାପୁଅ ଗଲା, ଭାରିଯାକୁ ହାର ମାଗିଲା, ରାଣୀ ବେକ ଦରାଣ୍ଡିଲାବେଳକୁ ହାର ନାହିଁ । ରାଣୀ କାବା ହୋଇ ବସିଲା, ରଜାପୁଅକୁ କହଲା,ମୋ ହାରଟି କିଏ ନେଇଗଲାଣି । ରାଜା ପୁଅ ବଡ଼ ହଇରାଣରେ ପଡ଼ିଲା, ତୁନି ହୋଇ ଘରେ ଲୁଚି ରହିଲା । କେଲୁଣୀ ଡ଼ାକି ୨ ଥକିଲା, ରାଜାପୁଅ ଅଉ ଶୁଣୁ ନଥାଏ । କେଲୁଣୀ ଭଲଲୋକମାନଙ୍କୁ ଡ଼ାକିଆଣିଲା, ଭଲଲୋକେ ସବୁ ରଜାପୁଅକୁ ଘରୁ ଡାକି ଆଣିଲେ । ସାଧବଝିଅ କହିଲା ମୋ ହାର ଦିଅନ୍ତୁ, ନଇଲେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଚାଲନ୍ତୁ । ରଜାପୁଅ ହାରର ଦାମ୍ ଯାଚିଲା, କେଲୁଣୀ କେଭେ ମାନିଲା ନାହଁ, ଏକଜିଦ୍ ଲଗାଇଥାଏ ହାର ନ ଦେଲେ ମେ। ସାଙ୍ଗରେ ଚାଲ । ଭଲ ଲୋକ କହିଲେ, କହିଛନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ଯିବେ ନାହିଁ କଣ । ସାଧବଝିଅ ରଜାପୁଅକୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ କରି ଗଲା, ତା ଘରେ ରଖାଇଲା । କେଲୁଣୀ ବେଶ ଛାଡ଼ି ଭଲ ଲୁଗା ପିଦ୍ଧିଲା । ପୂଜାହାରୀକି କହିଲା ଆଜି ଭଲ କରି ରନ୍ଧାବଢା କର । ପୂଜାହାରୀ ରୋଷେଇବାସ କଲା । ସାଧବଝିଅ ଯୋଉଘରେ ବସଉଠ କରେ ସେହିଘରେ ଯେଗାହେଲା । ରଜାପୁଅକୁ ଡ଼ାକି ଆଣିଲେ ଖାଇବାକୁ । ଭାତ ତରକାରୀ ସବୁ ସୁନାବାସନ ରୂପାବାସନରେ ବଢା
