ପୃଷ୍ଠା:Matir chasi jatir padmashri.pdf/୧୬

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
Jump to navigation Jump to search
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି

କରନ୍ତି। ସବା ସାନ ଭାଇ ଶ୍ରୀନିବାସନ୍ (ପାପା)। ସେ ବାବୁଗିରିକି ଜମା ପସନ୍ଦ କଲେ ନାହିଁ। କାହିଁକି ଜାଣିବା ଅବଶ୍ୟ କଷ୍ଟକର।

ତେବେ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ସେ କୁହନ୍ତି‌‌‌‌‌‌‌‌-ପ୍ରଥମେ ୧୯୦୯ ମସିହାରେ ମୋର ବାପା ପାଦପ୍-ପାଇଠାରେ ଗୋଟିଏ ୧୦ ଏକରର ଜାଗା କିଣିଲେ। ଜମି ଖଣ୍ତ ପୂରା ପଡିଆ ପଥର ଓ ଟାଙ୍ଗର ହୋଇ ପଡିଥିଲା। ସ୍ତାନୀୟ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଲଗାଇ ସେ କେତେ ଗଛ ପଣସ ଓ ଆମ୍ବ ସେଠାରେ ପୋତି ଥିଲେ। ମୋର କିନ୍ତୁ ଚାଷବାସ କରିବାକୁ ଭାରି ମନ ହେଉଥିଲା। ମୁଁ ୧୯୫୭ ରେ ହାଇସ୍କ୍କୁଲ ପରୀକ୍ଷାରେ ପାସ୍ କରି ପାଦପ୍-ପାଇ ଗାଁକୁ ମୋର ଭାଗ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଆସିଲି।

କିନ୍ତୁ ସେଇ ଜମିରେ କିଛି ଚାଷ କାମ କରିବା ବଡ କଷ୍ଟକର ଥିଲା। ଭୂଇଁ ତ ଶୁଖିଲା। ପାଣି ଟୋପେ ପାଇବା ମଧ୍ୟ ମୁସ୍କିଲ। ଶ୍ରୀନିବାସନ୍ ବିଜୁଳିଶକ୍ତି ସାହାଯ୍ୟରେ ପାଣି ମଡାଇବାକୁ ଭାବିଲେ। କୂଅଟିଏ ଖୋଳିବାକପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ରୂଣ ମାଗିଲେ।ଋଣ ପାଇ ବଡ କୂଅଟିଏ ଖୋଳିଲେ; ଆଉ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପମ୍ପଟିଏ ଲଗାଇଲେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ଜମିରେ ପାଣି ମଡ଼ାଇବା ଅସୁବିଧା ଦୂର ହୋଇଗଲା। ସେଠାରେ ରାଶି ଆଉ ଲଙ୍କା ମାରିଚ ଚାଷ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା।

୧୯୫୯ ମସିହାରେ ଶ୍ରୀନୀବାସନ୍-ଙ୍କ ବାପା ଆଉ ଚାରି ଏକର ଜମି ସେଠାରେ କିଣି ଦେଲେ। ଏହି ଜମିରେ ବି