ଯଦି ପ୍ଯାଣ୍ଟ, Hat ମୋ ଦେହେ ଥାଏ ଆଉ କି ଡର
ମାଷ୍ଟ୍ର ଫାଷ୍ଟ୍ର ଥିଲେ ଥାଆନ୍ତୁ ହୁଏ ଗତି ପ୍ରଖର
ବାପ ଭାଇ ଥିଲେ କାହିଁକି ଚିନ୍ତା ଭୟ ବା ଡର,
ସେମାନେତ ମୋର ସର୍ବଦା ଯେହ୍ନେ କିଣା କିଙ୍କର ।
ଜାଣି ନ ଜାଣିତ ବସିଲି Master ଆସନେ
ଯାହା ସେ ସେଦିନ କହିଲେ ଫରଫର ବଦନେ ।
ଆମ ପରା କ୍ଷତ୍ରି ତାହାକି ସହିପାରେ ନୀରବେ
ଯାହା ହଇରାଣ କଲି ମୁଁ ଶୁଣା ନଥିବେ ଭବେ ।
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ମାଷ୍ଟ୍ର ଚଞ୍ଚଳେ ଗଲେ ଆସନ ଛାଡ଼ି
ଦ୍ବାରଦେଶେ ଥାଇ ଚାହାନ୍ତି ଓଷ୍ଠଜିଭ କାମୁଡି ।
ପରାଣଠୁଁ ବଳି ଅଧିକ ହାତେ ଜର୍ମାନ ବାଡି
ଦେଖିଦେଖି principal ତ ଯାଇଛନ୍ତି ସାଙ୍କୁଡି ।" ଇତ୍ଯାଦି
ଏହିପରି ବ୍ଯଙ୍ଗାତ୍ମକ ବର୍ଣ୍ଣନାରେ ଭରପୂର ୧୧ ପୃଷ୍ଠା ର ଏହି ପୁସ୍ତକ ତତ୍କାଳିନ ଛାତ୍ର ସମାଜରେ ଏକ ନିଶ୍ଚିତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା । ଯାହାଫଳରେ ଛାତ୍ରମାନେ ସ୍କୁଲ ପରିସରେ ବିଶୃଙ୍ଖଳିତ ହେବାର ଅପଚେଷ୍ଟାରୁ ଯଥା ସମ୍ଭବ ନିବୃତ ରହିଥିଲେ । ଏପରିକି ଓଡିଶାର ତତ୍କାଳିନ ଶିକ୍ଷିତ ତଥା ଲେଖକ ଗୋଷ୍ଠୀ ମଧ୍ୟରେ ଏ ପୁସ୍ତକର ଆଲୋଚନା କିଛି କମ୍ ହୋଇନଥିଲା । 'ସହକାର 'ପୃଷ୍ଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ସାହୁ ଅନନ୍ତ ବାବୁଙ୍କ ସଂପର୍କରେ ଏକ ଆଲୋଚନାରେ ଲେଖିଥିଲେ-
'ସ୍କୁଲପିଲା' ପୁସ୍ତକଟି ମଧ୍ଯରେ ଇଂରାଜୀ ମିଶା କବିତା ବ୍ଯଙ୍ଗ ମୂଳାତ୍ମକ ଓ ଶିକ୍ଷଣୀୟ। କେହି ଆମକୁ ସମାଲୋଚନା କରି କହିଲେ "ଅନନ୍ତ ବାବୁଙ୍କର ପ୍ରଥମେ ସ୍କୁଲ୍ଶିକ୍ଷକ" ଲେଖିବାର ଉଚିତ ଥିଲା । କାରଣ ସେ ନିଜେ ଜଣେ ସ୍କୁଲ୍ ଶିକ୍ଷକ ।
ଏହାଥିଲା ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସଜାଡିବାର ଏକ ଅବଲମ୍ବନ ।
ଅଥଚ ସେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ତ ଦେବାରେ କିମ୍ବା ଅପମାନିତ କରିବାର କେବେ ବି ପକ୍ଷପାତୀ ନଥିଲେ ।ସେମାନେ ଶିଷ୍ଠ, ଭଦ୍ର ତଥା ଉତ୍ତମ ଗୁଣସଂପନ୍ନ ଯେପରି ହୋଇ ପାରିବେ ସେଥିପାଇଁ ନୀତି
