ପୃଷ୍ଠା:Odishar smaraniya sikshak brund - Jagannath Mohanty.pdf/୨୭୭

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
Jump to navigation Jump to search
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି

ସବୁ ପାଖେ ପାଖେ ରଖିନିମାଇଁ ସାର୍ ଯେଉଁ ଗୁରୁଦାୟୀତ୍ୱ ସୁରୁଖୁରୁ ରେ ସଂପାଦନ କରିପାରିଥିଲେ ତାହା ସ୍ମରଣ କଲେ ଅଜି ଏତେ ବର୍ଷ ପରେ ସାରଙ୍କର ସେସବୁ ସାଙ୍ଗଠନିକ କାର୍ଯ୍ଯକ୍ରମ କୁଶଳତା ପାଖରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କ୍ଷୁଦ୍ର ମସ୍ତକ ଆପେ ଆପେ ନଇଁପଡେ ।

ନିମାଇଁ ସାରଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଦୀକ୍ଷା ଓ ପରୀକ୍ଷାର ପ୍ରୟୋଗଶାଳାରୁ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଆମେ ମଧ୍ଯ ପୟୋଗ କରି ଚାଲିଲୁ ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଶରେ ଶିକ୍ଷାସଂସ୍କାରର କାର୍ଯ୍ଯଧରା । ଆମେ ମଧ୍ଯ ଅପସରି ଆସିଲୁ ସେସବୁ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ କାର୍ଯ୍ଯକ୍ରମ ପରିସର ମଧ୍ଯରୁ ସମ୍ୟର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଇ । ବୟସ ସିଡି ର ଶେଷ ଫଳି ଆଡକୁ ପାଦ ଉଠି ଥିବା ବେଲ ଏବେ ବି ଅନୁଭବରେ ଆସୁଛି ଯେ,ଗୋଟିଏ ସଂସକୃତି ସମ୍ପନ ପ୍ରଚୀନ ଦେଶର ଅବହେଳିତ ଅସମ ସମାଜ ସମ୍ଯାକ୍ ବିକାଶ ପାଇ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କର କର୍ଯ୍ଯକ୍ରମ ଆହୁରି ଅନେକ ବାକି ରହିଯାଇଛି । ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷି ରେ ବିଚାର କଲେ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କ ସାମୂହିକ କର୍ତ୍ତବ୍ଯରୁ ଅବସର ନେବାର ପ୍ରଶ୍ନ ହିଁ ଉଠୁ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ନିମାଇଁ ଗୁରୁଜୀ ଅଜି ବି ବାରମ୍ବାର ଆମ ଆଗକୁ ଆସୁଛନ୍ତି । କାରଣ ସେଭଳି ବ୍ଯକ୍ତିତ୍ୱ ଠାରେ ଆଜିର କଥାକଥିତ ବସ୍ତୁବାଦୀ, ଭୋଗବାଦୀ ବ୍ଯବସାୟିକଶିକ୍ଷକତାର ସାମାନ୍ଯ ସଂକେତ ନଥିଲା । ସେ ଥିଲେ ଆମ ପୁଟନ୍ତ କୈଶୋରର ଅଫରନ୍ତ ପ୍ରେରଣା । ନିମାଇଁ ଗୁରୁଜୀ ଆଜି ସ୍ନେହ ଭଲି ଉଦାର,ଅମାୟିକ ନିର୍ଦ୍ଦଶ ଦେଇ ଚାଳିଛନ୍ତି ଆମକୁ ଅଧିକ ରୁ ଅଧିକ ସମାଜ ସେବାରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେବାକୁ । ଓଠ ଧାରରେ ତାଙ୍କର ବହୁ ପରିଚିତ ମୃତ୍ଯୁ ହାସ୍ଯ ରେଖା ମୋ ସ୍ମୃତିରେ ସତେଜ ହୋଇ ଉଠିଲା ବେଳେ ମୋ ଭଳି ଅଗଣିତ ଛାତ୍ରଙ୍କର ଜୀବନଚର୍ଯ୍ଯାର ଦିଗନ୍ତରେ ସେହି ସେହି ସ୍କୁଳ ଓ ଗୁରୁଜୀ ବତୀ ଘର ସଦୃଶ୍ଯ ଉଭା ହୋଇଥାନ୍ତି ।