କଳ୍ପନାର ଶେଷ
ଭାରତ ସରକାର ଆମକୁ,ଏହାର ଲୋକଙ୍କୁ, େଇଥିବା ସୂଚନା ଅନୁଯାୟୀ ‘ମରୁଭୂମି ହେଲା ପ୍ରକମ୍ପିତ ।’
ପାକିସ୍ତାନ ସରକାରର ଉତ୍ତରାନୁଯାୟୀ ‘ପୂରା ପର୍ବତ ସଫେଦ୍ ପାଲଟିଗଲା ।’
ଉପରବେଳା ସୁଦ୍ଧା ପୋଖରାନ୍ରେ ପବନ ଚୁପ୍ ପଡ଼ିସାରିଥିଲା । ଅପରାହ୍ଣ ୩.୪୫ରେ ଟାଇମର୍ ଦ୍ୱାରା ୩ଟି ପରମାଣୁ ବୋମା ଫୁଟାଗଲା । ମାଟି ଗର୍ଭରେ୨୦୦ରୁ ୩୦୦ମିଟର ତଳେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ତାପଥିଲା ଶଲକ୍ଷ ସେଣ୍ଟିଗ୍ରେଡରୁ ଅଧିକ, ଯାହା ସୂର୍ଯ୍ୟର ତାପମାତ୍ରା ସହ ସମାନ । ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ହଜାର ହଜାର ମହଣ ଓଜନର ପଥର, ପଥର ତ ନୁହେଁ, କୁନି କୁନି ପାହାଡ଼ଟିମାନେ, ଧୂଆଁ ହୋଇଗଲେ । ବିସ୍ଫୋରଣରୁ ସୃଷ୍ଟ ତରଙ୍ଗ ଗୋଟାଏ ଫୁଟ୍ ବଲ୍ ପଡ଼ିଆ ଭଳି ବଡ଼ ମାଟିଗଦାକୁ କେଇ ଫୁଟ୍ ଉପରକୁ ଉଠାଇ ନେଇଗଲା । ଏହା ଦେଖିସାରିଲା ପରେ ଜଣେ ବୈଜ୍ଞାନିକଙ୍କ ମତଥିଲା ଏଇଆ- ‘ମୁଁ ବର୍ତମାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ଲୀଳାକୁ ବିଶ୍ୱାସ ନକରି ବାଟ ନାହିଁ ।’-ଇଣ୍ଡିଆ ଟୁଡ଼େ(ସାପ୍ତାହିକ ଇଂରାଜୀ ପତ୍ରିକା) ।
ମେ ଊଣେଇଶ ଅଠାନବେ । ଏ ତାରିଖ ଇତିହାସ ବହିରେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଅକ୍ଷରରେ ଲେଖାହେବ, ଯଦି ଇତିହାସ ବହି ଲେଖାହୁଏ, ତା’ହେଲେ । ଯଦି ଆମର ଏକ ଭବିଷ୍ୟତ ଥାଏ, ତା’ହେଲେ । ପାରମାଣବିକ ଅସ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ କିଛି ବି ନୂଆ କିମ୍ବା ମୌଳିକ କଥା କାହାର ବି କହିବାର ବାକି ନାହିଁ । ପୃଥିବୀର ଅନ୍ୟ ଅନ୍ଚଳରେ ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା,ଯେଉଁମାନେ ଏ ବିଷୟରେ ପ୍ରାଜ୍ଞ, ସବୁକିଛି ଯଥେଷ୍ଟ ପ୍ରାଞ୍ଜଳ ଭାବରେ କୁହାସରିଛି । ମାତ୍ର ଦଳେଇ ଆଇଲେ ମୂଳରୁ ଗାଆ । ଗୋଟାଏ ଫିକ୍ସନ୍ ଲେଖକ ପାଇଁ ପୁଣି ଆଉଥରେ ଗୋଟାଏ ମାମଲା ପାଇଁ ଦଲିଲ୍ ପେସ୍ କରିବା, ଯାହାକୁ କି ବଡ଼ ବଡ଼ ମୁଣ୍ଡ ଲଢ଼ିସାରିଛନ୍ତି,ଲଜ୍ଜାର ବିଷୟ ନିଶ୍ଚୟ ।
ମାତ୍ର ମୁଁ ନିଜକୁ ହୀନିମାନିଆ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ । ନିଜକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଲଜ୍ଜିତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ । କାରଣ ପରିସ୍ଥିତିର ତାଡ଼ନାରେ ଚୁପ୍ ରହିବାର ମାନେ ଅସହ୍ୟ ଜିନିଷକୁ ସହ୍ୟ କରିବା, ନିଜ ଚୁଲି ନିଆଁକୁ ନିଜ କାନିରେ ସରାଗରେ ବାନ୍ଧିବା । ତେଣୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ନିଜ ମୁହଁ ଖୋଲିବାର ଅଛି, ତାଙ୍କୁ ନିଜର ଚରିତ୍ର ବାଛିବାକୁ
୧୧
