ଇଙ୍ଗରେଜନ୍କ ରାଜୟରେ ପ୍ରଜାସମୁହ
ସେଠାକୁ ଯେଳଯାଏ ମାଦ୍ମଭର ସଙ୍ଗେ ପ୍ରୀତ ରଖେ ଏବଂ ଖୁସ୍ମଦ କରେ ସାହଜରୁ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ଚେଷ୍ଠା ପାଏ । କକାଳ ପରେ ମାହତ ଇଶାରେ ସକଳ କର୍ମ କରେ ଏବଂ ଯେଉଁମୀନେ ଭୀହା ପୃଷ୍ଠରୁ ଊଠରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉଠିବା କ ଋଣ ଆଣ୍ଡ ପକାଇ ଉଠାଇ ନିଏ ପଲମ କରିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ପାଇଲେ ଶୁଣ୍ଡ ଦ୍ବାର୍ ସମକରେ ଉତ୍ତମ ବଦ ଗ'ରେ ଦେଲେ ଦ୍ରୁଷ୍ଟି ହୁଏ ।
ସେମାନଙ୍କର ସ୍ଥଳ ଶବ୍ଦର ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅତି ବେଗରେ ସ୍କୁଲରୁ ଏବଂ ଘୁ୪ ଘୋଡ଼। ସମାନ ଦୋ ମା ଅତ ବୃନ୍ତୁ ଘୋଡ଼ା। ସଙ୍ଗେ ଷ୍ଟ୍ରର ପାଉଣ୍ଡ ନାହଁ ଘରେ ରଖିଲେ ଅନେକ କୀଲ ତନ୍ତୁ କୌଣସି ଦନ୍ତୀ
ଦେଢ଼ଶ ବର୍ଷ ବଞ୍ଚ । ବାଦ୍ୟ ଶ୍ରଣରେ ରୁଷ୍ଟ ଥାଏ ତାଳରେ ପାଦ କ୍ଷେପ କରେ ଶୁଣ୍ଡ ଦ୍ବାର୍ ସୂଗନ୍ଧ ପୃଷ୍ପ ଆଘ୍ରାଣ କରେ ଏ ସକଳ ପଶୁଠାରୁ ହାତା ମେଧା ହୋଇସୁଭା ମସ୍ତକର ମଜ୍ଜା ସବୁଠାରୁ ମୁଁ ଦ୍ର ।
୪ । ଇଙ୍ଗରେଜଙ୍କ ଗୃଜ୍ୟରେ ପ୍ରକାସମୁହ
। କେମନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତ । ବସ ଗଣ୍ଡଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଏଦେଶୀୟ ଲେକେ କେମନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତି ! ତାହା ସମସ୍ତେ ମନରେ କୁଟ୍ ଅଛ, ଦୁନ୍ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ
ଲେପ ଦେବାଦ ଘଳ ଘଳଚ୍ ସମୟରେ ବନ୍ଦ ନାମ ଏକାବେଳକେ ଦ୍ବନ୍ଦ - ସ୍ଥାନର ଲେପ ହୋଇଥିଲ, ହୃହ ମାନଙ୍କ ଧନ ଧର୍ମ ସ୍ବାଧୀନତା ମାନ ସମ୍ଭ,ମ ସମସ୍ତ କ୍ଷପଥକୁ ସାଇଥିଲ । ଧନସୁଦ୍ଧା ଲେକେ ସୁଖ କ୍ରେଗରେ ଦକ୍ତ ଥଲେ, ଦମ୍ବୁ ଓ ଜର ଭରେ ସଦା ସଶଙ୍କି ତ ଥିଲେ, ଫ,ଜ ଓ ବଙ୍ଗଳା ସୃଷା ଏକଦା ଭଗ୍ନେହଢ଼ ହୋଇଥିଲେ, ଅତି ଭଦ୍ର ଲେକେ ସୁଦ୍ଧା ଶୁଭ ବଙ୍ଗଳାରେ ପାଞ୍ଚଗୋଟି କଥା କିପରଶ୍ନ ନାହଁ, ଘନ୍ୟ ମରେ ଏତେ ବଷ୍ଟ ଭକ ଓ ବରଳ ନ ଥିଲେ ଏବଂ ଦୁଇ ଶୂଜଣ କାଜ ଓ ମୌଜଦାର ଥଲେ ସେମାନେ ମal ପ୍ରଜାମାନଙ୍କୁ ଧନ ପ୍ରାଶ ଉପରେ କର୍ତ୍ତା କରନ୍ତୁ ବମାନ ଇଙ୍ଗରେଜମାନଙ୍କ ଗୁଳରେ ଦେଶ ସଭ୍ୟ ହୋଇ ଉଠିଅଛ, ସମସ୍ତେ ପଶୁମାଜିଭ ଧନ କବିଘ୍ନରେ ସ୍ବାଧୀନତା ସହଜ ଭେଗ କରିଅଛନ୍ତ,
