ପୃଷ୍ଠା:Prabodha Chandrika (1856).pdf/୨୮

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି
ଆହାରନିଦ୍ରାଭୟମୈଥୁନଂଚ,

ସାମାନ୍ୟମେତ‌ତ୍ ପଶୁଭିର୍ନରାଣାଂ ।

ଧର୍ମୋହିତେଷା ମଧିକୋ ବିଶେଷୋ,

ଧର୍ମେଣ ହୀନାଃ ପଶୁଭିଃ ସମାନାଃ ।

ଆହାର, ନିଦ୍ରା, ଭୟ, ମୈଥୁନ ଏହି ସକଳ ବ୍ୟବ‌ହାର ପଶୁମାନଙ୍କର ଯାଦୃଶ, ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କରସୁଦ୍ଧା ତାଦୃଶ ହୁଐ; କିନ୍ତୁ ପଶୁମାନଙ୍କଠାରୁ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କର ଅଧିକ ଧର୍ମ, ଏହି ବିଶେଷ । ଅତଏବ,

ଧର୍ମାର୍ଥକାମମୋକ୍ଷାଣାଂ ଯସ୍ୟୈକୋପି ନ ବିଦ୍ୟତେ,
ଅଜାଗଳସ୍ତନସ୍ୟେବ ତସ୍ୟ ଜନ୍ମ ନିରର୍ଥକଂ ।

ଧର୍ମହୀନ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ପଶୁ ସମାନ; ଯେହେତୁରୁ ଧର୍ମ, ଅର୍ଥ, କାମ, ମୋକ୍ଷ ଏ ଚାରି ମଧ୍ୟରୁ ଯାହାର ଗୋଟିଏସୁଦ୍ଧା ନାହିଁ ତାହା ଜନ୍ମ ଛାଗଳ ଗଳଦେଶସ୍ଥିତ ସ୍ତନପରି ନିରର୍ଥକ ଅଟେ ।

ଆୟୁଃ କର୍ମ ଚ ବିତ୍ତଂଚ ବିଦ୍ୟା ନିଧନ ମେବଚ ।
ପଞ୍ଚୈତାନ୍ୟପି ସୃଜ୍ୟନ୍ତେ ଗର୍ଭସ୍ଥସୈବ ଦେହିନଃ ।


ଆୟୁ, କର୍ମ, ଧନ, ବିଦ୍ୟା, ମରଣ ଏହି ପାଞ୍ଚ ଜୀବର ଗର୍ଭବାସ ଅବସ୍ଥାରେ ସର୍ଜନା ହୁଏ ।

ଅବଶ୍ୟଂ ଭାବିନୋ ଭାବା ଭବନ୍ତି ମହତାମ‌ପି ।
ନ‌ଗ୍ନତ୍ୱଂ ନୀଳକଣ୍ଠସ୍ୟ ମହାହିଶୟନଂ ହରେଃ ।।

ଅବଶ୍ୟଭାବି ପଦାର୍ଥ ସକଳ ବଡ଼ ଲୋକଙ୍କରସୁଦ୍ଧା ହୁଅନ୍ତି; ଦେଖ, ମହାଦେବଙ୍କର ନ‌ଗ୍ନତ୍ୱ, ଏବଂ ହରିଙ୍କର ମହାସର୍ପଶ‌ଯ୍ୟା ହୋଇଅଛି ।

ଯଦଭାବି ନ ତଦ୍ଭାବି ଭାବି ଚେନ୍ନତଦ ନ୍ୟଥା ।
ଇତି ଚିନ୍ତାବିଷଘ୍ନୋୟମଗଦଃ କିଂ ନ ପୀୟତେ ।।

ଯେ ହେବାର ଉପ‌ଯୁକ୍ତ ନୁହେ ସେ ହୋଇ ନ ପାରେ, ଯେ ହେବାର ଉପ‌ଯୁକ୍ତ ତାହାର ଅନ୍ୟଥା ହୋଇ ନ ପାରେ, ଏହି ଚିନ୍ତାରୁପବିଷନାଶକ ଔଷଧକୁ ଲୋକେ କି ହେତୁରୁ ପାନ ନ କରନ୍ତି ?

କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାକ୍ଷମ ଲୋକମାନଙ୍କର ଏ ଆଳସ୍ୟ ବଚନ; କାରଣ କି,

ଯଥା ହ୍ୟେକେନ ଚକ୍ରେଣ ନ ରଥସ୍ୟ ଗତି ର୍ଭବେତ୍ ।
ଏବଂ ପୁରୁଷକାରେଣ ବିନା ଦୈବଂ ନ ସିଧ୍ୟତି ।।