ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
୧୦ମ-୧୪ଶ ଶତାବ୍ଦୀ
ହେରି ସେ କାହ୍ନୁ ନିଅଡ଼ି ଦିନଭର ବଟ୍ଟଇ
ଭଣଇ କାହ୍ନୁ ମୋହି ଅହି ନ ପଇସଇ ।
[ଆଳିଏଁ-ଭ୍ରମର; ଗୋଅର-ଗୋଚର; ଉଆସ-ଆବାସ ଓ ଉଦାସ; ଅବଣା ଗବଣେ-ଗମନାଗମନେ; ନିଅଡ଼ି-ନିକଟେ; ମୋହି ଅହି-ମୋ ହିଆରେ]
(ରାଗ-ପଟମଞ୍ଜରୀ)
ଲୁଇ ପାଦାନାମ୍-
କାଆ ତରୁବର ପଞ୍ଚ ବି ଡାଳ
ଚଞ୍ଚଳ ଚିଏ ପଇଠା କାଳ ।
ଦିଢ଼ କରିଅ ମହାସୁହ ପରିମାଣ
ଲୁଇ ଭଣଇ ଗୁରୁ ପୁଛିଅ ଜାଣ ।
ସଅଳ ସମାହିଅ କାହିକରି ଅଇ
ସୁଖ ଦୁଖେତେଁ ନିଚିତ ମରିଅଇ ।
ଏଡ଼ି ଏଉ ଛାନ୍ଦକ ବାନ୍ଧି କରଣକ ପାଟେର ଆସ
ସୁନ ପାଖ ଭିତି ଲେହୁରେ ପାଶ ।
ଭଣଇ ଲୁଇ ଆମ୍ ହେ ଝାଣେ ଦିଠାଁ
ଧମଣ ଚମଣ ବେଣି ପିଣ୍ଡ ବଇଠା ।
[କାଆ-କାୟା। ଚିଏ-ଚିତ୍ତେ; ସଅଳ-ସକଳ; ସମାହିଅ-ସମାଧିତ; ସୁନ-ଶୂନ୍ୟ; ଝାଣେ-ଧ୍ୟାନେ]
(ରାଗ-ପଟମଞ୍ଜରୀ)
ଲୁଇ ପାଦାନାମ୍-
ଭାବ ନ ହୋଇ ଅଭାବ ଣ ଜାଇ
ଅଇସ ସଂବୋହେ କୋ ପତିଆଇ ।