ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଘର ବାହୁଡ଼ା
ଘର ଛାଡ଼ି ବାହାରିବା ବେଳେ
ପ୍ରଥମରେ ଭାବିଥିଲି ଆକାଶରୁ ନେବି କିଛି
ରଙ୍ଗ ଓ ଆଲୁଅ
ସୂର୍ଯ୍ୟରୁ ଉତ୍ତାପ କିଛି ମେଘରୁ ଚିତ୍କାର
ଅରଣ୍ୟରୁ ରୋମାଞ୍ଚ
ଓ ଶୂନ୍ୟତାରୁ ଅଭିଜ୍ଞତା କିଛି
ନ ପାଇ ଭାବିଲି ତେଣୁ
ଆକାଶରୁ ଆଶା କିଛି ନେବି
ସୂର୍ଯ୍ୟରୁ ଶପଥ ଏବଂ
ମେଘଠାରୁ ସ୍ୱପ୍ନର ସାମଗ୍ରୀ
ଶୂନ୍ୟତାରୁ ମାଗିନେବି ସାମାନ୍ୟ ବିସ୍ମୟ
ପବନ ମୋ ପାଇଁ ଦେବ
ରାସ୍ତା ପାଇଁ ସମସ୍ତ ପାଥେୟ
ହଜିଗଲା ରାସ୍ତା ମୋର
ନିରୁପାୟ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନରେ
ଏବେ ମୁଁ ଭାବୁଛି ବସି
ଅନ୍ୟାୟ ଓ ଅବିଚାର ଅଦୃଷ୍ଟର କଥା
ଆଜି ମୋର ପାପୁଲିର ଗାରକୁ ଅନାଇ
ଗୋଟିଏ ନିରାଶା ଏବଂ
ଅନ୍ୟଟିର ମାପୁଛି ଦୂରତା
ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ । ୨୯
