ପୃଷ୍ଠା:Pratham Purush.pdf/୪୫

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ବାନ୍ଧି ରଖି ଝରକା କାଚରେ
ଅନେକ ନିଷେଧ ଚିହ୍ନମାନଙ୍କର ସଂକେତ ନ ମାନି
ଆମେ ବି ଦେଖିଲୁ
ଆମ ଜୀବନର ବହୁବର୍ଣ୍ଣ ଚଳଚିତ୍ର
ସକାଳ ସଂଧ୍ୟାରେ
ଆଦିମ ରହସ୍ୟ ଭରା ଆମ ନିଜ ବନ୍ଦ କୋଠରୀରେ

ଆମେ ବଡ଼ ହେଲୁ
ପୁଣି ନିଜ ନିଜ ରାସ୍ତା ଖୋଜିନେଲୁ
ହଜିଗଲେ କେତେ କିଏ କେଉଁଠାରେ
କିଏ ଯଦି ମାନିନେଲା ଆଖିଠାର ସବୁଜ ବତୀର
ଲାଲ ଆଲୁଅରେ ପୁଣି କାହାର ବି ଗତିରୋଧ ହେଲା
କିଏ ଯାଇ ମିଶିଗଲା
କାଚ ଆଉ ଇସ୍ପାତର ଅନନ୍ତ ସ୍ରୋତରେ
ଇତସ୍ତତଃ ହେଲା ପୁଣି କିଏ ଯାଇ
ଅନାତ୍ମୀୟ ବିଦେଶର କେଉଁ ଭଡ଼ା ଘରେ

ସେ ସହର ଆଜି ଆଉ ଚିହ୍ନି ହୁଏ ନାହିଁ
ନେଲାଣି ସେ ନୂଆ କଳେବର
ରାସ୍ତାଙ୍କର ନୂଆ ନାଁ
ଘର ସବୁ ହେଲେଣି ନିଲାମ
ଠିକଣାରେ ଅଦଳବଦଳ
ପୁରୁଣା କାହାକୁ ଆଉ ଚିହ୍ନି ହୁଏ ନାହିଁ
ରବିବାର ସହରର ଛକ ଆଜି ଚୁପଚାପ
ଶେଷ ବସ୍ ଚାଲିଗଲା ସବୁ ଶୂନଶାନ

ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ । ୪୫