ପୃଷ୍ଠା:Typical selections from Oriya literature.pdf/୩୬୯

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ
୩୩୧
ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ-ପରିଚୟ

କାହା ନାମେ ଗୋପନାରୀ, କରିବେ ମୋତେ ଗୁହାରି, କାହା କରୁ ଛଡାଇବି ମାଟି ।
କେହୁ ତୁଣ୍ତ ଦେଖାଇବ, ଖେଳେ କେହୁ ଭୋଖାଇବ, ଅଧାମ କାହା ଅଧରେ ଦେବି ରେ । ଜୀବଧନ ।
କାହାକୁ ବୋଲିବି ଝୁଲା ହାତୀ, କାହାକୁ ଡ଼ାକିବି କର ପାତି ରେ ।
ଗାଈ କେ ଚରାଇ ନେବ, ରାମ ସଙ୍ଗେ ବନେ ଯିବ, ନାନାରଙ୍ଗେ କେ ବାଇବ ବଂଶୀ ।
କରିବ କେ ବାଳକେଳି, ମଧ୍ୟେ ନାଚୁଥିବ ଢଳି, କାହାକୁ ଚାହିଁବେ ବ୍ରଜବାସୀ ରେ । ଜୀବଧନ ।
ଅସୁନ୍ଦର ଦିଶିବ ଭୁବନ, ଆଉ କାହିଁ ଦେଖିବୁଁ ସେମାନ ରେ ।
କେ ଆଣି ଦେବ ପୁଅକୁ ଦାଣ୍ତେ ଖୋଜିବି କାହାକୁ କାହାକୁ ଦେଖିବି ନୀପମୂଳେ ।
କେହୁ ବନେ ପଳାଇବ, ନନ୍ଦଙ୍କ ଆଗେ କ‌ହିବ, ଆଜ ମୋତେ ମାଏ ମାରୁଥିଲେ ରେ । ଜୀବଧନ ।
ତ‌ହିଁ ପାଇଁ ଚଳିହେବେ ତାତ, ମୋତେ କ୍ରୋଧେ ଦଣ୍ତିବେ ବ‌ହୁତ ରେ ।
ଏତେ ବୋଲି ନନ୍ଦରାଣୀ, ନୟନୁ ବୁହାଇ ପାଣି, ଚୁମ୍ବ ଦେଇ ଶ୍ୟାମଗଣ୍ତସ୍ଥଳେ ।
ନୀଳାମ୍ବର ମୁଖଚାହିଁ, ବୋଲନ୍ତି ମୋ ବାପ ଭାଇ, କାଲି ଯିବ ମଥୁରାମଣ୍ତଳେ ରେ । ବଳରାମ ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଘେନିଥିବୁ ହରି, ଡ଼ରିବଟି ଦେଖି କଂସପୁରୀ ରେ ।
ତୁ ଯେ ବଳେ ବଳିଆର, ନିର୍ବଳ ମୋର କୁମର, ନ ଜାଣଇ ଚତୁରାଇପଣ ।
ନପୁଣ ହୋଇବ ବଣା, ଜାଣି ନ ପାରିବ ଠଣା, ଏଣୁକରି କ‌ହୁଅଛି ପୁଣ ରେ । ବଳରାମ ।
ଯ‌ହିଁ ଗଲେ ନ ଛାଡିବୁ କ୍ଷଣେ, ଭିଡେ ନ ପଶିବୁ ବଳପଣେ ରେ ।
ସେ ନୋହେଟି ଗୋପ‌ପୁର, ଗୋପୀମାନଙ୍କର ଘର, କାହିଁ ନ କରିବ ହୁରି ଜୁରି ।
ଦାରୁଣ ନୃପତି କଂସ, ଶୁଣିଲେ କରିବ ରୋଷ, ଶୁଭେ ଯାଇ ଆସ ଗୋପ‌ପୁରୀ ରେ । ବଳରାମ ।
ଆସିବାକୁ ପଥ ଚାହୁଁଥିବି, ଉଛୁର ହୋଇଲେ ଧାଇଁଯିବି ରେ ।
ଏ ବାଣୀ ଶୁଣି ରୋହିଣୀ, କାନ୍ଦିଣ ଲୋଟେ ଧରଣୀ, ରାମ ରାମ ବୋଲି ବାହୁନଇ ।
କୋଳେ ଧରି ନିଜ ସୁତ, ବୋଲଇ ହୋଇ ଆରତ, ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖ ଗୋଟି ଲୁଚିଯାଇ ରେ । ବଳରାମ ।
ମନ୍ଦକଂସ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ଭିଆଇଲା, ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ଏ ଦଶା ଦିଆଇଲା ରେ ।
ଶୁଣି ଅକ୍ରୂର ପ୍ରଜ୍ୱଳି, ନନ୍ଦକୁ ଦେଉଛି ଗାଳି, ସାଜ ସାଜ ପାହିଲା ରଜନୀ ।
ସାଜିଲେ ଯେ ବୋଲେ ନନ୍ଦ, କେବଳ ରାମ ଗୋବିନ୍ଦ, ସଜ ହେଉଛନ୍ତି ମନ୍ତ୍ରିମଣି ହେ । କଂସଦୂତ ।
ଶୁଣି ବୋଲେ ସାଜ ବେଗ କରି, ଉଛୁରେ କୋପିବ ଦଣ୍ତଧାରୀ ହେ ।
ସାଜିଲେ ଗୋକୁଳକୁଳ, ପଡ଼ିଲେ ଗୋପେ ଚ‌ହଳ, ପୁର ନର ନାରୀ ଧାଇଁଛନ୍ତି ।
ଉଠିଲେ ନନ୍ଦନନ୍ଦନ, ବସିଲେ ଅକ୍ରୂର ଯାନ, ଗୋପନାରୀ ଓଗାଳି ଅଛନ୍ତି ଯେ । ଶ୍ୟାମ‌ବନ୍ଧୁ ।
ପିନ୍ଧିଛନ୍ତି ବିଚିତ୍ର କାଛେଣୀ, କୋଟିଏ କାମକୁ ପାରେ ଜିଣି ସେ ।