ପୃଷ୍ଠା:Typical selections from Oriya literature.pdf/୫୦୮

୪୭୦

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ-ପରିଚୟ

ରାବଣ ନେଉଛି କାହା ନାରୀ । ଏମନ୍ତ ବୋଲାବୋଲି ହେଲେ ହରି ।
ସିନ୍ଧୁ ଡେଇଣ ରାବଣ ଗଲା । ଲଙ୍କାଗଡରେ ପ୍ରବେଶ ହେଲା ।
ସୀତାଙ୍କୁ ରଖି ସେ ନିଜ ପୁରୀ । ଡାକିଲା ସର୍ବ ବିରୂପ ଅସୁରୀ ।
ସୀତାଙ୍କ ମନେ କରାଇ ଭୀତି । ବୋଲଇ ବିଶି ଦେଖାଅ ବିଭୂତି ।

ଅଥ କିସ୍କିନ୍ଧ୍ୟାକାଣ୍ତ
ପ୍ରଥମ ଛାନ୍ଦ
ରାଗ-ମଙ୍ଗଳଗୁଜ୍ଜରୀ
ପ୍ରବେଶ ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ପମ୍ପାସରତୀର ।
ଦେଖନ୍ତି ନିର୍ମଳ ଜଳ ଅତି ମନୋହର ।
କମଳ କୁମୁଦ କୋକନ‌ଦ ନୀଳୋତ୍ପଳ ।
ମଧୁପାନେ ମତ୍ତ ହୋଇ ଚୁମ୍ବନ୍ତି ଭ୍ରସଳ ।
ଚଉପାଶେ ବେଡ଼ିଛନ୍ତି ପୁଷ୍ପତରୁଚୟ ।
ବିରହୀଜଙ୍କୁ ସେ କରାଉଛନ୍ତି ଭୟ ।
ଦେଖ ଦେଖ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଏ ସରୋବର ଶୋଭା ।
ଏହା ଦେଖି କେବଣ ଦେବ ନୋହିବ ଲୋଭା
ବିବିଧ ହଂସମାନଙ୍କେ ଦିଶଇ ସୁନ୍ଦର ।
ଡାହୁକ ତିତ୍ତିରି କାକ ବକେ ଶୋଭାକର ।
ବିକାଶନ୍ତି ନବ ନବ ଚୂତାଙ୍କୁର ମାନେ ।
ପ୍ରକଟି ବାସନ୍ତି ବାସ ସର୍ବସନ୍ନିଧାନେ ।
କାମତୂଣି-ଶରପ୍ରାୟ ଦିଶନ୍ତି ଅଶୋକ ।
ସୀତାଙ୍କ ବିଚ୍ଛେଦ କରାଉଛି ବ‌ହୁ ଶୋକ ।
ପାଟଳୀପଟଳ କାମାନଳ ପ୍ରାୟ ଦିଶେ ।
କେତକୀକଳିକା ମନସିଜ-କୁନ୍ତ କି ସେ ।
ମଲ୍ଲିକା ସଉରଭେ ମଧୁକର ନିକର ।
ଧ୍ୱନି କରି ଖୋଜୁଛନ୍ତି ସର୍ବଦିଗନ୍ତର ।
ମଦଗନ୍ଧ ସୁଶୀତଳ ପ୍ରସରେ ମରୁତ ।
କୋକିଳ ଧ୍ୱନି କରନ୍ତି ହୋଇ ମହ ମତ୍ତ ।
ଲକ୍ଷ୍ମଣ ବୋଲନ୍ତି ଦେବ ଏ ଶିଶିରଅନ୍ତ ।
ପ୍ରବେଶ ହୋଇଛି ଋତୁରାଜନ ବସନ୍ତ ।
ଦେଖନ୍ତି ସେ ପମ୍ପାସରୋବରକୁ ବୁଲିଣ ।
ସୀତାଙ୍କ ବିରହେ ପୁଣ କରନ୍ତି କାରୁଣ ।