ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ହିସାବ କରୁଛି ଆଜି
ମୋ ଜୀବନ କେଉଁଭଳି ନିରର୍ଥକ ଗଲା
ଅସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଦିନ ଏବଂ ଅଶାନ୍ତ ରାତିରେ
ସତ୍ତା ମୋର ହରାଇଲି କିଭଳି ମୁଁ
ଦୁଇଗୋଟି ଦର୍ପଣର ପରିଧି ଭିତରେ
ମୁଁ କିପରି ମନ୍ତ୍ର ମୁଗ୍ଧ ହେଲି
ମୋର ନିଜ ଛାଇ ଦେଖି
ସୀମାହୀନ ବିସ୍ମୟରେ
ମୁଁ କିପରି ଶୋଇଗଲି ଶୀତନିଦ୍ରା
ସମୟର ଶୀତତାପ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ
କୋଠରୀ ଭିତରେ
ଆଜି ମୁଁ ପଢ଼ୁଛି ମନ୍ତ୍ର
ମନ୍ଦିରର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ବସି
ପଥରକୁ ଜୀବନ ଦେବାର
ଅନେକ ପଥର ମୁହଁ ଚାରିପାଖ ନିର୍ବାକ ନିସ୍ପନ୍ଦ
ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଯଦି ଜୀବନ୍ୟାସ ନେଇ
ଥରେ ମୋ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଆସନ୍ତେ
ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ । ୧୯
