ପୃଷ୍ଠା:Aama Debadebi.pdf/୮୭

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ହସ୍ତା, ଚିତ୍ରା, ସ୍ୱାତୀ ଓ ବିଶାଖା । ଦକ୍ଷଙ୍କର ସେହି ୨୭ କନ୍ୟା, ତାରାରୂପେ ଆକାଶରେ ଦେଖାଯାନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଚନ୍ଦ୍ର ମହାମେରୁ ପରିକ୍ରମା କରନ୍ତି । ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟ ପୁରାଣର ଏହି କାହାଣୀକୁ ସମର୍ଥନ କରେ । ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଜ୍ଞାନ ଅନୁସାରେ ଚନ୍ଦ୍ର ନିଜର ଗତି ପଥରେ ଏହି ୨୭ଟି ନକ୍ଷତ୍ରରେ ଅବସ୍ଥାନ କରିଥା'ନ୍ତି ।

ଚନ୍ଦ୍ର ଦେଖିବାକୁ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର । ହେଲେ ସେଥିପାଇଁ ବହୁକାଳ ଯାଏ ତାଙ୍କ ମନରେ ଗର୍ବ ନଥିଲା । ବରଂ ଧର୍ମକର୍ମରେ ତାଙ୍କର ମନ ଥିଲା । ଥରେ ସେ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କୁ ତପସ୍ୟା କଲେ । ସେହି ତପସ୍ୟା ଦଶ ସହସ୍ର କଳ୍ପ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିଲା । ତାଙ୍କର ସେହି ନିଷ୍ଠାପର ତପସ୍ୟାରେ ବିଷ୍ଣୁ ପ୍ରୀତ ହୋଇ ବର ଯାଚିଲେ । ଚନ୍ଦ୍ର କହିଲେ, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଯଜ୍ଞ କରିବି, ସେତେବେଳେ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ସମସ୍ତ ଦେବତା ସେଠାରେ ଆସି ଉପସ୍ଥିତ ହେବେ ଏବଂ ଯଜ୍ଞଭାଗ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଓ ଶିବ ତ୍ରିଶୂଳ ଧରି ଯଜ୍ଞ ସ୍ଥଳକୁ ରକ୍ଷା କରିବେ । ମୋତେ ଏହି ବର ଦିଅନ୍ତୁ । ବିଷ୍ଣୁ ତାଙ୍କୁ ସେହି ବର ଦେଲେ ।

ବିଷ୍ଣୁଙ୍କଠାରୁ ବର ପାଇବା ପରେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗୋଟିଏ ଯଜ୍ଞ କଲେ । ସେହି ଯଜ୍ଞରେ ଅତ୍ରି, ଭୃଗୁ, ବ୍ରହ୍ମା, ବିଷ୍ଣୁ, ଦେବତା, ବସୁ ଓ ମରୁତଗଣ ଅଂଶ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ଶିବ ତ୍ରିଶୂଳ ଧରି ଯଜ୍ଞସ୍ଥଳ ରକ୍ଷା କଲେ । ଯେତେବେଳେ ସେହି ଯଜ୍ଞ ଶେଷ ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ରୂପ ଆହୁରି ଝଟକି ଉଠିଲା । ତାଙ୍କର ସେହି ରୂପ ଦେଖି ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ, କର୍ଦ୍ଦମଙ୍କ ପତ୍ନୀ ସିନୀବାଳୀ, ବିଭାବସୁଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଦ୍ୟୁତି, ଧାତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ପୁଷ୍ଟି, ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ପତ୍ନୀ ପ୍ରଭା, ହବିଷ୍ମାନଙ୍କ ପତ୍ନୀ କୁହୂ, ଜୟନ୍ତଙ୍କ ପତ୍ନୀ କୀର୍ତ୍ତି, କଶ୍ୟପଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଅଂଶୁମାଳି ଓ ନନ୍ଦାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଧୃତି ମୁଗ୍ଧ ହେଲେ । ତାହା ଦେଖି ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ଛାତି ଗର୍ବରେ ଫୁଲିଉଠିଲା । ସେ ଭାବିଲେ, ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ସୁନ୍ଦର; ଏଣୁ ମୋ’ ମନ ଯାହା ଇଚ୍ଛା ତାହା କରିବି । ଏହା ଭାବି ଏହି ନବ ଦେବୀଙ୍କୁ ସେ ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କରିବାରେ ଲାଗିଲେ ।

କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ । ଦେବତାମାନଙ୍କର ଗୁରୁ ବୃହସ୍ପତିଙ୍କ ପତ୍ନୀ ତାରା ମଧ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ରୂପରେ ମୁଗ୍ଧ ହେଲେ । ତାଙ୍କ ଦୁର୍ବଳତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ଚନ୍ଦ୍ର ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କଲେ । ଗୁରୁ ହେଉଛନ୍ତି ପିତା ସମାନ ଓ ଗୁରୁପତ୍ନୀ ମାତା ସମାନ । ମାତ୍ର ଚନ୍ଦ୍ର ତାଙ୍କୁ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଭିତରୁ ଜଣେ ପରି ଦେଖିଲେ । ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ସେହି ପାପକର୍ମରେ ତିନିଲୋକର ସମସ୍ତେ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଗଲେ । ସେହି ପାପକର୍ମ ଫଳରୁ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ଦେବତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ହ୍ରାସ ପାଇଲା । ଅସୁରଟିଏ ଯେପରି, ଚନ୍ଦ୍ର ମଧ୍ୟ ସେପରି ହୋଇଗଲେ । ଫଳରେ ଅସୁରମାନଙ୍କ ଗୁରୁ ଶୁକ୍ର ଆସି ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ସହିତ ବନ୍ଧୁତା କଲେ । କହିଲେ, କିଛି ଭୟ କର ନାହିଁ । ଆମ ଅସୁରଙ୍କ ସାଙ୍ଗେ ମିଶି ରୁହ । ଦେବତାମାନେ ତୁମର କିଛି ଅନିଷ୍ଟ କରିାରିବେ ନାହିଁ ।

ଆମ ଦେବଦେବୀ . ୮୭