ଚିଠି ଲେଖାଦ୍ୱାରା ଯେ ପଢ଼ାରେ ଅନିଷ୍ଟ ହେବ, ସେ ଏଭଳି ଘୋଷା ବଳଦ ପିଲାଙ୍କ ମତରେ ପିଲା ନୁହେଁ । ମଣିକୁ କୌଣସି ଉପାୟରେ ତୋଷ କରିବା ତାର କଥା ।
ମଣି କି ତା' ମାନେ ? ସେ ବଡ଼ ଚତୁରୀ । ସେ ଝଟ କିନି କହିଲା "ଆଚ୍ଛା ଭାଇ, କେବଳ କଣ ମଣିଷ ବହି ପାଠ ପଢ଼ିବ- ତା ଛଡ଼ା ସେ ଚିଠି ଲେଖିବ ନାଇଁ, କିଛି ଆଉ ଲେଖିବ ନାଇଁ- ଖେଳିବ ନାଇଁ, ବୁଲିବ ନାଇଁ- ବହି ପଢ଼ୁଥିବ ? ମୋର କାଇଁ କି ତା ମତ ନୁହେଁ । କେତେ ପିଲା ଦିନ ରାତି ବହି ପଢ଼ନ୍ତି । ମୁଁ ସେ ଗୁଡ଼ାକୁ ଭଲପାଏ ନାହିଁ । ତମେ ମତେ ଠକୁଚ, ତେବେ ଏଣିକି ଚିଠି ଦେବ ।"
ଏଥର ସରୋଜ ସେଥିରେ ହଁ ଭରିଲା, ଏବଂ କହିଲା- "ମଣି, ବାପାଙ୍କର ବଦଳି ହେଇଚି, ସେ ୭ ଦିନ ତଳୁ କଲିକତା ଗଲେ ।"
ମଣି "ବାପା କାହିଁକି ବଦଳି ହେଲେ, ସେ ଏଥର ସେଠାରେ କେତେ ଦିନ ରହିବେ" ଇତ୍ୟାଦି ନାନା ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରୁ ପଚାରୁ ମଟର ଯାଇ ଦୁଆରେ ଲାଗିଲା । ମଣି ବିନୋଦକୁ ନୂଆ କରି ତାଙ୍କ ଘରେ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲା । ମାତ୍ର ସେ କିଏ ବୋଲି କାହାକୁ ପଚାରିଲା ନାହିଁ ।
ଦାସିଆ ଆସି ତାର ସ୍ନେହର ଦୁଲାଳୀକୁ ଘରକୁ ନେଇ ଗଲା । ସମସ୍ତେ ବଡ଼ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ । ରାଜା ଘର ଭଳି ନିଃଶବ୍ଦ ଘରଟା ହାଉ ଜାଉ ହୋଇ ଉଠିଲା ।
ବିନୋଦ ଭାବିଥିଲା, ମଣି ହଠାତ୍ ତାକୁ ଭାଇ ବୋଲି ଡାକି କେତେ କଣ ପଚାରିବ, ମାତ୍ର ମଣି ତାକୁ ଟିକିଏ ମାତ୍ର ଚାହିଁଲା ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ତା ମନରେ ଦୁଃଖ ହେଲା । ସରୋଜ ଯେ ବିନୋଦ କଥା ଆଦୌ ତାକୁ କହି ନାହିଁ, ତାର କାରଣ- ସେ ମଣିର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର
