ଶ୍ୟାମକୁ ଜୁହାର ତାର ପ୍ରେମକୁ ଜୁହାର
ଶ୍ୟାମକୁ ଜୁହାର ତାର ପ୍ରେମକୁ ଜୁହାର
(ରାଗ: ଯଦୁକୁଳ କାମୋଦି - ଆଦି ତାଳ)
ଶ୍ୟାମକୁ ଜୁହାର ତାର ପ୍ରେମକୁ ଜୁହାର ମା,
ସେ କରୁ ଗୋ ସେ ପୀରତି ଯା ଦେହ ଲୁହାର ମା । ପଦ ।
ଶୁଣିଛି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଚନ୍ଦ୍ରାବଳୀର ସଙ୍ଗରେ,
ନାଗରା ବାଜୁଛି ବ୍ରଜଯାକରେ ଯାହାର ମା । ୧ ।
ମଥୁରାକୁ ଦଧି ବିକି, ପଥେ ଗଲା ଗୁଆଳିକି,
ଶେଯେ ଶୁଆଉଛି ସେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ଗୁହାର ମା । ୨ ।
ପଡ଼ିଲେ ତା ଆଗରେ ବୁଡ଼ିବି ଦୁଃଖ ସାଗରେ,
ପ୍ରାଣ ଧରି ଚାହିଁବି ମୁଁ ମୁଖକୁ କାହାର ମା । ୩ ।
କାଳିନ୍ଦଜା କୂଳରେ ଚାହିଁଲି ନୀପ ମୂଳରେ,
ପଳାଇ ଆସିଲି ଠାରି ଜାଗୁଥିଲେ ଦ୍ୱାର ମା । ୪।
ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ଭାଷେ ସ୍ୱାମିନି ତୁମ୍ଭପାଇଁ ସେ,
ବ୍ରଜବିଧୁ ହୋଇଛନ୍ତି ସୁରଭି ମହାର ମା । ୫।