lud ବଲ୍ଲଭ ଅନ୍ତର ଦାନ ନବେଦନା ଜନ ଜନଗ ପୁଣି ବୋଲେ ବସ୍ତ୍ର ଭେଖୀ କ ପରଶି ବା ଭୁ ବାହୁଳ ହେଲୁ । ଧ୍ଵକ ଧ୍ଵକ ଏ ହେଲେ ପ୍ରଭୁପଣ ଦେଇ ଉ ନଧନ— ଜାଣି । ସେ ବା ସେବା କରୁଣାକୃପଣ ୩ନ କରେ ଧନ ମାନ ମାନବେ ପୁଣି ବେଲେ ମାର ବଦଗୁ-ଚନ୍ତାମଣି । ହେବାର କାନ୍ତର ନୋହବାରୁ ଅନୁଭବ । ପେନ ର ବେଦନା — ଛେଦମ ଯେବେ ନୋହବ । ବଧୂ । ଚନ୍ତ ଚଷ୍ଟେରେ କ ହେବ ସିଦ୍ଧି | ୨ | ଅ କଲୁ ଭ ଅବସ୍ତ୍ର ସୁଧା ଭୁଞ୍ଜି ରସି ଶେଷଶାୟୀ ବଧୁ ଶଶଧର ବଧୁ କୃତ ବିବେକ ଏକ ହୋଇରୁ ବ୍ୟକର ସ୍ଵୟଂ ସ୍ବସ୍ତୁମ୍ଭୁ କେହି । ଆନ ଆନନରେ ଯେ ବୋଲଇ ମାର କସ୍ତୁର ଦକ୍ଷାକୁ ଜାତସ୍ଥଳ ହଉ ତୁ ପର କୁମାର ଢାକୁ କର୍ପା ମାର ପୁଣ୍ୟ ପୁଣ୍ୟଜନର । ଆଣି ଆଣି କରୁଛୁ କରୁଛୁ ଶିକ୍ଷାକୁ କଉଁ ନଧୁ ଅରଜିଲୁ । ଝିରେ ପଦ ବରଷିଲୁ । ଅଗତ କଲୁ । ୭ । କଉଁ ଜନ କରେ କଲେ ଯେ ପାଳିକ ଅସୁନ୍ଦର ସରକଲୁ । ଦଶା ଦେଇ ହର ନେଲୁ । ନ କରନ୍ତି ପୁଣି । ୮ । ଈଶ ପାଉଁ ଶମଣ୍ଡନ । ଦଇବ ବଲ୍ଲଭ- ସେ ତୋ ଯୁବଖକ କଲେ ତ ଦେହ ତ କଲୁ କଳ୍ପଷବନ୍ତ । ପଶ୍ଵ ପର୍ଣମିତ ଶଶୀ ଓ । ୧୯/ ନାଶ ଜନକରେ ପୋଷିଲ କାଳକ ଧୀରେ ଧୀ-ରେ ବଗ୍ଧର । ପର ପରମାଦ ମେଳକୁ ସୁଲଭ ଦିଅନ୍ତେ ମଭକ୍ତି ବଧୁ ବଧୂ ଏଥୁକି । କାନ୍ତ କାନ୍ତ ପସ କ କହିବା ଆଉମାନ । ଲଜ ନାହିଁ । ୯ । ବଡ଼ଲେକର ବୋଲଉ । ନନ୍ଦାକୁ ସଂପା ନ ପାଉ । .. ପ୍ରସ୍ତୁର । >° । ଦାବାନଳ ପ୍ରାୟେ ହେବୁ । କାହିଁ ଆଉ ବଶ୍ରମିରୁ । ତାହା ନଜ କରେ କଲ । ତାର ଭନୁଭେଗୀ ହେଲ । କଉଁ ବର । ୧୬ । କରଥୁଲ କୃପାକର । ଭନ୍ନ କଲୁ ଦୋଷ ଧର । ବୋଲବ କି | ୧୩ | ୭ – ୨ ୬– ୧ ହେବାରୁ କାଘର-୪, ୦; ୬୮ ୨ ଛେଦମ ଯେବେ ନୋହବ-୫, 0; ସୁଧା ଭୁଞ୍ଜୁ ରସି-ଗ, ଚ, ଜ; ଭୂଞ୍ଜୁ ବସି—୪; ଭୁଞ୍ଜି ବସି—୦; ଏ—୧ ପାଉଁଶ ଲେପନ କ. ଖ; ୯ –୨ ହୋଇଛି ବ୍ୟକ-୦; ୧୮୩ ଅନ ଅନରେଇ-୫, ୦; ୧୦—୪ ଅଣି କରୁଛି ପ୍ରସ୍ତୁର-କ, ଖ, ଗ, ଘ; ୯୯–୧୯ କରନ୍ତୁ ଶିକ୍ଷାକୁ ୫, ୦; ୧୧– ୪ ସସ୍ତି ଭ-୦; ୧୨ – ୧ ନିଜ କରେ କଲ-କ, ଗ; ସ୍ଵାଗୀ ହେଲ-୦; ଭେଗୀ ହେଲେ-କ, ଗ; ୯୨-୪
କେଉଁ ବାର ୧୬ ♦ ବନ୍ଧ, ଏକ-ଉ; ୧୩୮୪ ବୋଲି ନକଗ, ଘ, ବ, କ; ବଲଭ୍ କି-
