୭୮ ଘୁମଲାଲା ଏମନ୍ତ ବୋଲ୍ ବନଦେବୀମାନଙ୍କୁ କଗଇଲ୍ ସାକ୍ଷୀ ହେ । ଅମ୍ଭ ବାହୁଡିବା ଯାଏଁ ନବେ ଭୁମ୍ଭେମାନେ ୟାଙ୍କୁ ୧ ଥୁବ ଇଟି ଗୋ ! ଯେ ଦିଗେ, ଶ୍ରୀରମଙ୍କ ପୁର ଯେ । ବୋଲେ ବଶି ସେହି ଦଗକୁ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ହୋଇଲେ ବାହାର ସେ ।! ସମଦାସଙ୍କ କୋଇଲ ଦୂରେ କଇତବ ବେଶେ ଦଶିର କଷା ବସନ ଟିଖା ପଇଡା ଗ୍ରବଣେଶ୍ଵର ହୋଇ ମୁଁ ଦଣ୍ଡ ପର୍ଶୁଶାଲ ଦ୍ବାରେ ପରବେଶ ପସ୍ଫୁରଇ ଭୁମ୍ଭର କେ ବର ଭୁମ୍ଭର ପ୍ରାୟୁ ସୁନ୍ଦର ନାଈ ଶୁଣି ନାନଙ୍କ ସନ୍ତୋଷ ମନ ଜଲ ଫଲ ମୂଳ ଆଣି ଦେଲେ ବୋଲନ୍ତ ଆସନ୍ତୁ ମୋର ପତ ଶୁଣି ବୋଲନ୍ତି ଏ ଦୁଷ୍ଟ ପ୍ରବଣ ଯେଉଁ ଯୁବତୀ ଜଗତେ ଟୋକ୍ସ ଭାହାକୁ ରଖିଅଛ ବନରେ ଆଗେ ଆମ୍ବ ଆସି ଦଙ୍ଗନେ ପାପ ଦଣାରୁ ଅଳ୍ପ ଏ ଯୋଗ ମୋହର ହୋଇଲୁ ତୁ ବନଜା ଭାର ଏ ବଚନ ଶୁଣିଣ ସଖ ଦମ୍ଭ ହୋଇ ବୋଲର ବଚନ ଅଇଲେ ଗ୍ରାମ ପାଣେ ମାଈବେ ଶୁଣି ଅସୁର କୁପିତ ହୋଇ ଉଦ୍ଘ ଜରଇ ପୁଣି ୭ କହିଲ ନେଇଣ୍ଟ ରଥରେ ସେ ବସାଇ । ଛତା କମଣ୍ଡକୁ ବେନ କର । ଅଙ୍ଗରେ ମଣ୍ଡି ରୁ ଦ୍ଵାଦଶ ଚଢା । ଏହି ବେଳେ ନେବେ ସୌଭାଙ୍କୁ ଭଣ୍ଡି । । ମଇଥଳୀଙ୍କୁ ଦେଖି ଋଷ । ଏମନ୍ତ ବନେ କମ୍ପା କଲ ଘର । ପେନ କିମ୍ପା ହେଲେ ବନର । ଭସ୍ମକ ଦେଖି ଦେଲେ ଅସନ । ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟିନ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ । ପ୍ରତିଦିନ ପୂଜା କରିବେ ୨ ଯନ୍ତ୍ର । ଜାଣିଲ ତୁମ୍ଭ ପର ଗୁଣ । ଯାହା ଦେଖିଲେ ମୁନ ହେବ ଲେ । । ଭଲେ ହେଁ ଗ୍ପ ନାହଁ ଢା ମନରେ । । କଷ୍ଟ ନ ପାଅ ତୁମ୍ଭେ ଏ ବନେ । ସୁବର୍ଣ୍ଣପୁର ରୁ କର୍ରୁ ଭୋଗ । ଶ୍ରବଣ ମୁହଁ ବିଶ୍ରବା ମୋ ପିତା ! ମନେ ପାଇଲେକ * ସେ ବଡ ସ୍ତ୍ରୀ । ଶ୍ଵାନ ଭୂମିପାରେ ସିଂହ ଅଶନ । ଯକ ଉପରୋଧ ନ କରିବେ ୬ । ନଳ ରୂପ ସୀତାଙ୍କୁ ଦେଖାଇ । ଗ୍ରାମକୁ ସ୍ପୃହାଁନ୍ତେ ବଳେ ଧଇଲ । କାହ୍ନୁ ଛନ୍ତି ୮ ସଖ ବଦଳ ହୋଇ ୧-ଜଗିଥବ ପୋଥପାଠ, --କରନ୍ତି ପୋଥିପାଠ, ୩-ବୋଲଇ ପୋପାଦ । ୪-ପାଇଲେ ପୁ ସ୍ତକପାଠ, ୫-ଆସନ ପୋଥପାଠ, S-ଯଦ ବୋଲି କ ଉଧ କରିବେ ସେ ପୋଥୁପାଠ, ୭-ଢାଙ୍କୁ ପୋଅପାଠ, ୮ –ସ୍ଵଗ ପୋପାଠ, II || || ] 11 {
[} 11 || 11 $1 11
