କାହାକୁ ମୁଁ କରିବଇଁ ସାକ୍ଷୀ
ସାନନ୍ଦ ଦ୍ୱିଜ
କାହାକୁ ମୁଁ କରିବଇଁ ସାକ୍ଷୀ
ହେ ଚକାଆକ୍ଷି ।
ଡାକିଲେ ନାମ ଆରତେ ନ ଶୁଣ କିମ୍ପା ତୁରିତେ
କି ବିଚାରି ହୃଦଗତେ ନ ଡେର ଶ୍ରବଣ ପଥେ ।
ଜପି ନାମ
କଣ୍ଠ ଗଲା ଶୁଖି । ୧।
ମୋ ଶେଷ ଘଟ ମାତର ତୁମ୍ଭ କୃପା ଅକୂପାର
ରଖିଛ ରଙ୍କ ଉଦର ତୃଷା ନ ହରଇ ମୋର ।
ହେଉଅଛ
ନିଷ୍ଠୁର କାହିଁକି ହେ । ୨।
ନେବ ବୋଲି କିଛି ଲାଞ୍ଚ ମନେ କରିଅଛ ପାଞ୍ଚ
ସେ କଥା ମନରୁ ମୁଞ୍ଚ ବଳିଗଲା ମନ ସ୍ୱଚ୍ଛ ।
ଗୋପପୁରେ
ପୟସର ରଖି ହେ ।୩।
ପାଇ ନାନା ଉପବନ ହେବାରେ ହରଷ ମନ
ଅଳସ କି ଅପଘନ ଘାରିଲା ନିଦ୍ରା ନୟନ ।
ନଶୁଣୁଛ
ସେ କାରଣୁ ନିକି ହେ ।୪।
କହଇ ସାନନ୍ଦ ଦ୍ୱିଜ ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଚତୁର୍ଭୁଜ
ଗଲାଣି କି ପୂର୍ବ ତେଜ ଦୁଃଖୀ ଦୁଃଖ ଯା ନ ବୁଝ ।
ହୋଇବାରୁ
ନୀଳାଚଳେ ସୁଖୀ ହେ । ୫।