ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ପଶା ଖେଳି ସଉକେ ବସି ବାବୁମାନେ
ଟେକୁଛନ୍ତି ରାଜ୍ୟକୁ ସ୍ୱରଗ ସମାନେ
ନ ଜାଣି ମୁଁ ପଇଲେ ବୋଲେ ପରା ଦଶ
ସବୁ ଜାଣି ବାବୁଏ ପଶାରେ କିଣନ୍ତି
ମହାଯଶ ହେ ।।
ଟାଣିଥାନ୍ତି ପଶାରେ ଅପସରା ମନ
କେବେ ସୁରାଳୟକୁ କରନ୍ତି ଗମନ
ଚଷା ଛାର କେମନ୍ତେ ବୁଝିବି ସେ ମିଠା
କାମ କରେଁ ଖରାରେ ଧରାରେ, ଖାଇଣ
ପୋଡ଼ପିଠା ହେ ।।
ଧାନଚାଷ
ଜଗତରେ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଅମୂଲ୍ୟ ସମୟ
ସମୟକୁ ଜଗିଲେ ସବୁଠାରୁ ଜୟ
ସମୟକୁ ଯେ ଲୋକ କରେ ଅବହେଳା
ଏ ସଂସାର-ସାଗର-ତରଙ୍ଗେ ବୁଡ଼ାଏ
କର୍ମଭେଳା ହେ ।।
ସମୟରେ ଶୟନ ସମୟେ ଭୋଜନ
ସମୟରେ କର୍ମ ଯେ ସମୟେ ଅର୍ଜ୍ଜନ
ବିତିଗଲେ ସମୟ ସବୁ ହୁଏ ହାନି
ଏଣୁ ଜଗି ସମୟ ସକଳ ସମ୍ପାଦି
ଥାଏ ଜ୍ଞାନୀ ହେ ।।
ସମୟରେ ଭୂମିକି କରିଥିବ ଚାଷ
ସମୟରେ ନିର୍ମାଣ କରିଥିବ ବାସ
କରିଥିଲେ ସମୟେ ସବୁ ଆୟୋଜନ
କର୍ମେ ସିଦ୍ଧି ସୁଫଳ ସୁଯଶ ଲଭନ୍ତି
ସର୍ବଜନ ହେ ।।
୧୨୪ . ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର
