ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ରମଣ ଦୁଃଖେ ଦୁଃଖୀ ରମଣୀବର
ରହିତ ମୁଦେ ନେଲା ନିଶା-ବାସର,
ରଜନୀ ଶେଷ ଏଣେ ଦ୍ୱାରକାପୁର
ରବି ଉଦିତ ବିନାଶିତ ତିମିର ଯେ ।
ରଥ ଚରଣ ପାଣି ମଦନ ବୀର
ରତି ଋକ୍ମିଣୀ ଆଦି ଉଠି ସତ୍ୱର,
ରଙ୍ଗେ ଦେଖିଲେ ଅନିରୁଦ୍ଧ କୁମର
ରହିତ ହୋଇଅଛି ଦ୍ୱାରକାପୁର ଯେ ।
ରଣବାସରେ ଶୁଣି ନାୟିକାବାର
ରଡ଼ି ଛାଡ଼ିଲେ ବୋଲି ଆହା କୁମର,
ରତି ପରିବେଦନ ହେଲା ଅସର
ରହିଲେ ଦୁଃଖେ ମଜ୍ଜି ନିଶାବାସର ଯେ ।
ରସ ଘଟନ କେତେ କାଳ ଅନ୍ତର,
ରଙ୍ଗେ ଦ୍ୱାରକାଗତ ବିଧି-କୁମର
ରଚିଲେ ବାଣୀ ଶୁଣ ସାରଙ୍ଗଧର
ରହିଲେ ଅନିରୁଦ୍ଧ ବାଣ-ମନ୍ଦିର ଯେ ।
ରଖିଛି ନାଗପାଶେ ବାନ୍ଧି ଅସୁର
ରହିଛ ସୁଖେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ଘର,
ରଙ୍ଗ ନୟନ ଶୁଣି ନନ୍ଦକଧର,
ରଟିଲେ ଆଜ୍ଞା ସୈନ୍ୟ ସାଜ ସତ୍ୱର ଯେ ।
ରଙ୍କୁ ରାଜଶାବକୁ ବଞ୍ଚକ ଛାର
ରଖିଛି ବନ୍ଦୀରେ କି ସାହସ ତାର
ରମାଧବ ଅଗ୍ରଜ ଶୁଣି ଏ ଗିର
ରଦ କାମୋଡ଼ି ଦେଲେ ନିଶରେ କର ହେ ।
୫୨ . ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର