ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ସସ୍ମିତେ ମୁଦ୍ରିକା ଗ୍ରହଣ ସେ ପଥେ
ଜୁଆର ଆସିଛି ବଢ଼ି,
ରାଜା-ହୃଦ-ଧାର ସାଗର ଅଙ୍ଗରେ
ଅନାୟାସେ ଗଲା ପଡ଼ି ।
ହୃଦୟ ଗଲାରୁ ବିବେକ ଲୋଡ଼ିଲା
ଅଙ୍ଗ-ସମ୍ମିଳନ-ପଥ,
ଉଭା ହୋଇ ମନ ବୋଇଲା, "ବିବେକ,
ପୂରିଛି ତୋ' ମନୋରଥ ।
ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦେଖିଛୁ ହୋଇଯାଇଅଛି
କର-କର ସମ୍ମିଳନ,
କର ସମର୍ପଣେ ବୁଝିଛୁ ଅମତ
ନ ଥିଲା ବାଳାର ମନ ।
ମନର ସମ୍ମତି ଥିବା ବିଷୟରେ
ପ୍ରମାଣ ଯଦ୍ୟପି ଚାହୁଁ,
କୁରୁବକ କଣ୍ଟା ଲଗାଇ ଚାହିଁଲା,
କହ କି କରନ୍ତା ଆଉ ?
ବୋଲିବୁ ଅବା ତୁ ବାଳିକାର ମନ
ଅଧୀନ ଅଟେ ପିତାର,
ବାଳିକା ନୁହେଁ ସେ ଯୁବତୀ ତା' ମନେ
ନାହିଁ ପିତୃ ଅଧିକାର ।
ସ୍ୱାଧୀନ ଯୁବତୀ ସ୍ୱାଧୀନ ମନରେ
କରିଛି କର ଅର୍ପଣ,
ସାକ୍ଷୀ ସଖୀଦ୍ୱୟ, ସାକ୍ଷୀ ତା' ହୃଦୟ,
ସାକ୍ଷୀ ପାଖ ଶାଖିଗଣ ।"
ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର.୮୯