ଦ-ନ୍ତାମଣି । । ଜା ସଙ୍ଗୀ ଭଙ୍ଗି ବାଣୀ ଭଣିଲେ ନାହିଁ କ ଏ ବନରେ ସଦାଦନ । ସୁନାର ଏକା ପକାଉ ନାହିଁ କାହିଁକି ବଳାଉ ମନ ଟେ । ପ୍ରେମଗୀଳା କଥର । ହଳ ସ୍ତୁକୁ ବଳରୁ ଚତ୍ତ ଗୋ || ୧୯ ଆଳୀଆବଲ ଛଳଲେ କଳହଜାପରେ ଦେଖିବ ସ୍କୁଲ । ହଈଷଜ୍ଞ ମନୋହର ଦେଖାଇବ ସର୍ଭେ କ ସଙ୍ଗିମ ବୋଲ ଗୋ ! Qଧା ବଚନ ଶୁଣି । ସହ କହିଲେ ନାହିଁ କ ପୁଣି ଗୋ | ୨୧ || ବଦଗଧ ଘଷେ ସ୍କୁଲ ଦୁଖେ ବାସେ ବନକୁ କ କେ ଆଣିଲ । ଯାହା କହିଲେ ଭ ଭ କ କାହିଁ କ ଛଳାଇ ଏମନ୍ତ ବୋଲ ଗୋ । ANA PA ୬ ତେ କହିଲେ ଏହା । ପୁରେ ଯାହା ଅଛୁ ବନେ ଯାହା ଗୋ । ୨୧ ରୁ ଶଷଗୁରୁ ତହିଁ ଦେଖୁଥିଲ ଏଥୁ ସଭ ଘରୁ ଦେଖୁଅଛି । ହରତ ବାସ ଚଲୁଥିଲ ହର ବାସ ଚରୁଅଛି ସ୍ବଚ୍ଛ ଗୋ । ଭହଁ କୁଳା ଗିର । ଏଥୁ କୁଳା ଗିର ପ୍ରସ୍ତୁର । ୨୨ । ଗ ପ୍ରଗଣା-ବାଦନ ପହି ଥୁଲ ଏହି ପ୍ରଗଣା ବାଦ ନ ଅଛୁ । ଫୁଲପନ୍ଥୀ ମଣ୍ଡି ହୋଇଥୁଲ ଫୁଲ ପକ୍ଷୀ ମଣ୍ଡି ହୁଅ କରୁ ୧ଗ । ଭଉଁ ଥଲ୍ ଜଳା । ଏଥୁ ନାହିଁ କି ପୁଣି ଳା ଗୋ || ୨୩ | ସଙ୍ଗୀ ଇଙ୍ଗିତରେ ଯୋଗଭଙ୍ଗୀ ଘଷେ, ଏଥୁ ନାହିଁ କରୁ ଭଦ୍ର । ବସା ଘଷା, ପ୍ରଶଂସାକୁ ନ ଆସେ ଏଥୁ ଅଶ୍ରୁ ଯେଉଁ ଭଦ୍ର ଗୋ । ତହିଁ କାମ ମୋହନ । ଏଥୁ ଅଛନ୍ତ କାମମୋହନ ଗୋ || ୨୪ | ଧର୍ମ ବଚନ, ବସନ୍ତବାସ ବନମାଳଗ ବଗମାନ | ଦଙ୍କି ପଦାବଳୀରେ ମଣ୍ଡନ କରିଅଛନ୍ତି ଘେନ ଗୋ । ସବୁ ବ୍ରହ୍ମଗମାନ । ବହିଅଛନ୍ତି ପସ୍ ସୁମନ ଗୋ | ୨୫ | ମଲ୍ଲିକା ମଦରେ ମଧୁପର ସଙ୍ଗ ଭବନା ବଧୂର ବର୍ଷେ । ଘୂରୁ କାମକଳା ହେଲା କାହା ପାଇଁ ହେଇ ବଗ୍ଧର ମାନସେ ଗୋ । କାନ୍ତ ଆନନ ଦିଶେ । ଦୁଇଅର୍ଥ ଅଛୁ ସେହି ଘଷେ ଗୋ | ୨୨ || ରସନଧୁ ବରସିଦ୍ଧି ପରର ବସ୍ତୁର ତରଙ୍ଗ ଦିଶେ । ସୁଖ-ପଦଗ-ଦାୟକ ଭବପର ସନ୍ତାପ ସମ୍ଭଳେ ନାଶେ ଗେ)। ସୁରତରଙ୍ଗିଣୀ କ । ଏବେ ଆଦର ନାହିଁ କାହିଁ କି ଦମାଳଭରୁକୁ ପୀରଯୂଥୀ ବେଡ଼ି ପିତାମ୍ବର ଶୋଘ୍ର ୧୫୭ ଗୋ | ୨୭ | ଦେଶେ । ୧୯–୧ ଏ କବିର-o, କ; ସଲୀନ-ଗ, ଘ. ୨୧ – ନାହିଁ କହିଲେ ୦୪; କାହିଁ କହିଲ୦; ୨୨୮ ୨ ତନ୍ତ୍ର ଥୁଲ, କଉ ଅଛ କ, ଖ, ୫, ୦; ୨୩ – ୪ ନାହୁଁ ପୁଣିକ-୫, 0; ୨୪– ୨ ଚୟସୀ ୦, ୨୬ – ପନ୍ଥାବଳୀ ଭକ, , ଗ; ୨୬-୪ ଏଥି ଭାଷ୪, O;
୨୭ - ୨ ଶୁତିଷଦର ଦାୟୁକ-କ, ଖ, ଚ, ୫, ୦; ୨୮– ୧ ପୃଥୀ କେଶକ, ଗ
