Jump to content

ପୃଷ୍ଠା:Prabodha Chandrika (1856).pdf/୧୪୪

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ

ଇଙ୍ଗରେଜଙ୍କ ଗୃଜ୍ୟରେ ପ୍ରଜାସମୁହ ସେଠାରୁ ଯେକଯାଏ ବଢ଼ୀ ସାହୃକ୍ତର ସଙ୍ଗେ ପ୍ରୀତ ରଖେ ଏବଂ ଖୁସ୍ରାମ କରେ ମାହ୍ମଜଭୁ ହୃଷ୍ଣ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱାଦୀ ଚେଷ୍ଟା ପାଏ । କକାଲ ପରେ ମାହୃଢ଼ ଇଶାଘରେ ସକଳ କର୍ମ କରେ ଏବଂ ସେମାନେ ତାହା ପୃଷ୍ଠକୁ ଉଠନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉଠିବା କ ଋଣ ଆଣ୍ଡ ପକାଇ ଉଠାଇ ନିଏ ସଲ କରିବାରୁ ଆଈ ପାଇଲେ ଶୁଣ୍ଡ ଦ୍ବାର୍ ସମ୍ମମ କରେ ଉତ୍ତମ ବସ୍କାର ଗ'ରେ ଦେଲେ ରୁଷ୍ଠ ହୁଏ । ସେମୀଙ୍କର ସ୍ଥଲ ଶବ୍ଦର ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅଶ ବେଗରେ ସ୍କୁଲରୁ ଏବଂ କ୍ରେ ଘୋଡ଼) ସମାନ ଦୌଡ ମା ଅତ ବୃନ୍ତୁ ଘୋଡ଼ା ସଙ୍ଗେ ଷ୍ଟ୍ରର ପାରନ୍ତ ନାହଁ ଘରେ ରଖିଲେ ଅନେକ କାଳ ବଞ୍ଚ୭ କୌଣସି ହପ୍ତ ଦେଢ଼ଶ ବର୍ଷ ବଞ୍ଚ । ବୀଦ୍ୟ ଶ୍ରବଣରେ ରୁଷ୍ଠ ଥାଏ ଭାଇରେ ପାଦ କ୍ଷେପ କରେ ଶୁଣ୍ଡ ଦ୍ୱାସ୍ ସୁଗନ୍ଧ ପୃଷ ଆଘ୍ରାଣ କରେ ଏବଂ ସକଲ ପଠାର ମେକ ହୋଇସୁଦ୍ଧା ମସ୍ତକର ମଳ୍ପ: ସବୁଠାର ୟୁ ଠୁ । ୪ । ଇଙ୍ଗରେଜଙ୍କ ଗୁକ୍ୟୁର ପ୍ରକାସହ କେମନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତ । । ବସ ଗମେଣ୍ଟଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଏଦେଶୀୟ ଲେକେ କେମନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତି ! ତାହା ସମସ୍ତେ ମଳିରେ ବୁଝ ଅଛ , ଦୃନ୍ଦୁ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଲେପ ହେଲବାଦ ଯବନ ଗୁଜବ୍ ସମରେ ପୃହ ନାସ୍ତ ଏକାବେଳକେ ଭୁନ୍ଦୁସ୍ଥାନର ଲେପ ହୋଇଥଲ, ଦୃନ୍ଦ,ମାଳଙ୍କ ଧକ ଧର୍ମ ସ୍ବାଧୀନତା ମାଳ ସମ୍ଭ ମ ସମସ୍ତ କ୍ଷପଥକୁ ଯାଇଥିଲ । ଧନପଙ୍ଗୁ ଲେକେ ସୁଖ ଭେଗରେ ବଭ ଥଲେ, ଦମ୍ବୁ ଓ ଭତ୍ପର ଭୟରେ ସ୍ୱଦା ଶଙ୍କି ତ ଥିଲେ, ସଂସ୍କୃତି ଓ ଦଙ୍ଗଲା ଭୂଷା ଏକଦା ଦରଂତ ହୋଇଥିଲ, ଅଭ ଭଦ୍ର ଲେକେ ସୁଦ୍ଧ: ଶୁକ ବଙ୍ଗଳାରେ ପାଞ୍ଚଗୋଟି କଥା କହିପାରନ୍ତୁ ନାହଁ, ଘୂଜ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଏତେ ବ ଭକ ଓ ବ ଭଲ ନ ଅଲେ ଏବଂ ଦୂଇ ଶ୍ମଶଜଣ କାକ ଓ ପୌଜଦାର ଥିଲେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଜାମାନଙ୍କ ଧନ ପ୍ରାଣ ଦ୍ବପରେ କର୍ଣ୍ଣି କରନ୍ତୁ ବର୍ଭମାନ ଇଙ୍ଗରେଜମାନଙ୍କ ସ୍ୱକରେ ଦେଶ ସଭ୍ୟ ହୋଇ ଊଠିଥଢ, ସମସ୍ତେ ପରମାଜିଭ ଧକ ନିବିଘ୍ନରେ ସ୍ନାନକ୍ସା ସହଜ ସ୍କୋଗ କଅଛ୭,